Η θέση της Ελλάδας σε έναν μεταμοντέρνο κόσμο και η ανάγκη επαναπροσδιορισμού της εθνικής μας αφήγησης

Η θέση της Ελλάδας σε έναν συνεχώς μεταβαλλόμενο μεταμοντέρνο κόσμο πρέπει να μας αποσχολήσει σοβαρά. Αν ο ελληνισμός θέλει να επιβιώσει ως έθνος και ως πολιτιστική συνέχεια, με ιδιαίτερη ταυτότητα και λόγο σε μια παγκοσμιοποιημένη πολλαπλών ταυτοτήτων κοινωνία, τότε αποτελεί συλλογικό μας συμφέρον να επαναπροσδιορίσουμε την εθνική μας αφήγηση. 

Μια αφήγηση μακριά από υπερβολές, εθνοκαπηλείες, ρατσιστικές συμπεριφορές αλλά και εθελοτυφλία και εθνομηδενισμούς. Από την μία, αυτό προυποθέτει εγγενώς μια αποδοχή και κατανόηση της ιστορικής μας πορείας μέσα στους αιώνες. Από την άλλη, την υιοθέτηση μιας διαλεκτικής και δημιουργικής σχέσης με το παρελθόν και τον τόπο μας αλλά και μιας αισιόδοξης αντίληψης για το μέλλον.

Το παρελθόν

Δεν είμαστε παρθενογέννητοι. Απο την στιγμή που ταυτιζόμαστε μαζί του, είμαστε πνευματικοί φορείς ενός πολιτισμού, ενός έθνους και μιας ιστορικής εξέλιξης. Είμαστε το έθνος των Ελλήνων και η λαλιά μας η ελληνική. Δεν χρειάζεται ως λαός να υποκύψουμε σε μια μεταμοντέρνα κουλτούρα του απόλυτου νιχιλισμού, όπου κάθε αναφορά στο έθνος αμφισβητείται και γίνεται καταδικαστέα. Ούτε βέβαια να αποδεχόμαστε την στείρα εξάρτηση από το παρελθόν ή την καθημερινή παραποίηση της αλήθειας απο διάφορους βάρβαρους ρατσιστές και μισάνθρωπους. 

Για πολλούς αιώνες ως συλλογικότητα σε αυτό το χώμα αισθάνομαστε και σκεπτόμαστε με το δικό μας ιδιαίτερο σύστημα αξιών, με την δική μας συνειδηση, με την δική μας γλώσσα και με τις δικές μας πεποιθήσεις. Βέβαια η ιστορική μας εξέλιξη δεν διαμορφώθηκε (και ούτε διαμορφώνεται) σε κλειστό πολιτισμικό χώρο και επηρεάστηκε και απο άλλους πολιτισμούς που ενίοτε άφηναν το στίγμα τους στον τόπο μας. Πάντοτε όμως το συνάθροισμα ηταν Ελληνικό.

Σκορπισθήκαμε στις πέντε ηπείρους. Συμβάλλαμε αποφασιστικά στην εξέλιξη του ανθρώπινου γέννους γιατί όπως πολύ σωστά αφουγκράστηκε ο Γιώργος Σεφέρης «.., μαζί με άλλα, ελληνισμός θα πει ανθρωπισμός». Όμως η ιστορική μας μοίρα είναι αλληλένδετη με τη γεωγραφική μας θέση – βρισκόμαστε στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων και δύο συγκρουόμενων ρευμάτων. Σταθήκαμε όρθιοι μεσα στους αιώνες παρά τα τράυματα, τις κακουχίες, τις γενοκτονίες, τους Ρωμαιους, τους Βησιγότθους, τους Άραβες, τους Οθωμανούς και τους Γερμανούς. Παρά τους εμφυλίους, τους κοτζαμπάσηδες, τους Νενέκους, τους δεσποτικούς αφορισμούς, τους πολιτικάντηδες της διαφθοράς και τους πραξικοματίες στρατιωτικούς. 

Το χώμα

Ως αυτόχθονες στο τόπο αυτό έχουμε μια πνευματική, σωματική, κοινωνική και πολιτιστική σύνδεση με την γή που ξεπερνάει την διάσταση του χρόνου και μας δίνει την ταυτότητα μας. Μέσα σε αυτό το σύμπλεγμα στεριάς και θάλασσας ειναι θαμμένοι οι πρόγονοι μας και οι προσδοκίες και τα όνειρα αιώνων. Τα δέντρα, τα αμπέλια και οι ελαιώνες μας είναι σμιλεμένα από γενιά σε γενιά. Κάθε βουνοπλαγιά, κοιλάδα, δάσος, κάμπος, όρμος και λιμάνι συμβαδίζουν μαζί μας στους αιώνες. Εσωκλείουν μέσα τους αναμνήσεις από γεγονότα που συνδέονται με τις αφηγήσεις του λαού μας - μετέχουν στην διαδραμάτιση αυτών. 

Στο χώμα αυτό αδίακοπα και για χιλιάδες χρόνια πάντα έβρισκε καταφύγιο η γλώσσα μας ως εκφραστική συνέχεια του Ελληνισμού. Ως φορέας ήθους και αξιών η γλώσσα μας συνέβαλλε και συμβάλλει την νόηση και την διαδικασία σκέψης μας. Αποτελεί έναν σημαντικό παράγοντα διαμόρφωσης μιας συγκροτημένης κόσμοαντίληψης που για αιώνες βρήκε έκφραση και τροφή σε αυτό το τόπο. 

Κρίση και μιμητισμός

Σημερα ο τόπος μας διέρχεται μια κρίση και μια εσωτερική αποσύνθεση. Αυτό είναι αποτέλεσμα χρόνιας πνευματικής στειρότητας και μιας υποτελής αντίληψης των πραγμάτων. Η γεννιά μας καλείται να αναμετρηθεί και να επανακαθορίσει μέσα στην παγκόσμια κλίμακα την σχέση μας με τη χώρα μας, την πόλη μας και το χωριό μας. "Τα πάντα ρει" και η παγκοσμιοποίηση είναι σήμερα μια ανεπίστρεπτη πραγματικότητα. Αγνοώντας την δεν σημαίνει ότι και εκείνη θα μας αγνοήσει. Αν θέλουμε να αποφύγουμε την εθνική μας εκποίηση πρέπει να συνύπάρξουμε μαζι της. Όμως πραγματική και διαχρονική συνύπαρξη δέν μπορεί να υπάρξει χωρίς αυτεπίγνωση και την επικράτηση ενός «νέου παραδείγματος». 

Ο κακέκτυπος μιμητισμός ιδεολογημάτων και συμπεριφορών που εδώ και δεκαετίες προβάλεται και υιοθετείται στον τόπο μας από μια κυρίαρχη ψευτοδιανόηση πρέπει να τελειώσει. Πρέπει να αποκτήσουμε πρόταση πολιτισμού (κοινωνικού και πολιτικού). Να αποκτήσουμε λόγο και ισορροπία του μέτρου. Αυτό θα επιτευχθεί μόνο όταν υπάρξει κοινωνική αποδοχή και συναίνεση, όταν ξαναγαπήσουμε την φύση μας, όταν κατανοήσουμε το τόπο μας και πάρουμε το χώμα μας στα χέρια μας. 

Πρέπει να γίνουμε ανταγωνιστικοί, να παράγουμε όσα τρώμε, να παράγουμε διανόηση και να εκμεταλλευόμαστε τα προϊοντα της διανόησης μας. Όπως πολύ σωστά κατανόησε ο Παναγιώτης Κονδύλης ένα έθνος δεν μπορεί να επιβιώσει αν δεν καταφέρει να αποτελέσει «[...]ανταγωνιστική πολιτική μονάδα μέσα στην πλανητική εποχή[....]». 

Καινούργιες φωνές

Αρκετά υποσιτιστήκαμε με την εθνοκαπηλεία και τον εθνομηδενισμό. Ήρθε η ώρα να αναρωτηθούμε τι είμαστε και τι θέλουμε να είμαστε μέσα στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Η αναστροφή της κρίσης απαιτεί καινούργιες φωνές, απαιτεί μια καινούργια αφήγηση. Όχι για να ομφαλοσκοπήσουμε αλλά για να κοιτάξουμε την πραγματικότητα κατάματα. Για να επιτύχουμε της ανανέωση της γνώσης και δια μέσου αυτής να ξεπεράσουμε την κρίση της εποχής μας. 

Η αντίληψη ότι ως λαός είμαστε ανήμποροι να αλλάξουμε αυτά που συμβαίνουν γύρω μας είναι λανθασμένη και επικύνδυνη γιατί μπορεί να γίνει αυτοεκπληρούμενη. Εάν εμείς δεν αγωνιστούμε για το τόπο μας τότε ποιός; Αυτό το χώμα δεν πρέπει να το πουλήσουμε. 

Βασίλης Θεοδοσίου Γιαβρής
Δικηγόρος & Πολιτικός Επιστήμονας

Μελβούρνη, 

29 Δεκέμβρίου 2015

Ήρθαν ντυμένοι φίλοι (Άξιον Εστί) - Οδυσσέας Ελύτης

«Ήρθαν ντυμένοι φίλοι
αμέτρητες φορές οι εχθροί μου
το παμπάλαιο χώμα πατώντας
και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους.

Έφεραν το Σοφό, τον Οικιστή, και το Γεωμέτρη,
βίβλους γραμμάτων και αριθμών,
την πάσα υποταγή και δύναμη,
το παμπάλαιο φως εξουσιάζοντας.
Και το φως δεν έδεσε ποτέ με τη σκέπη τους.

Ούτε μέλισσα καν δεν γελάστηκε
το χρυσό ν’ αρχίσει παιχνίδι
ούτε ζέφυρος καν, τις λεύκες να φουσκώσει ποδιές.

Έστησαν και θεμελίωσαν
στις κορφές, στις κοιλάδες, στα πόρτα
πύργους κραταιούς και επαύλεις
ξύλα και άλλα πλεούμενα,
τους νόμους τους θεσπίζοντας
τα καλά και συμφέροντα,
στο παμπάλαιο μέτρο εφαρμόζοντας.
Και το μέτρο δεν...
έδεσε ποτέ με την σκέψη τους.
Ούτε καν ένα χνάρι θεού
στην ψυχή τους σημάδι δεν άφησε
ούτε καν ένα βλέμμα ξωθιάς
τη μιλιά τους δεν είπε να πάρει.

Έφτασαν ντυμένοι «φίλοι»
αμέτρητες φορές οι εχθροί μου
τα παμπάλαια δώρα προσφέροντας.
Και τα δώρα τους άλλα δεν ήτανε
παρά μόνο σίδερο και φωτιά.
Στ’ ανοιχτά που καρτέραγαν δάχτυλα
μόνο όπλα και σίδερο και φωτιά.
Μόνο όπλα και σίδερο και φωτιά.»

Μεγάλες αλήθειες, συμπυκνωμένες σε λίγες λέξεις απο έναν μεγάλο Έλληνα για ένα παμπάλαιο χώμα... Σήμερα όμως ντρέπομαι. Ντρέπομαι γιατι δυστυχώς κάποιοι θυσίασαν την ζωή τους για κάποια ιδανικα σ' αυτη τη χώρα που λέγεται Ελλάδα.

Ντρέπομαι γιατι η ζωή τους χάθηκε και η μνήμη τους λεηλατείται αφημένη στη χολή δύστυχων ανθρώπων, είρωνες που με το πρόσχημα της κρίσης μηδενίζουν τα πάντα, διαστρεβλώνουν καθημερινώς οτι αληθινό υπάρχει, οτι όμορφο μπορεί να πέρασε και να δημιουργήθηκε σε αυτο τον τόπο. 

Ντρέπομαι, γιατι μέσα απο το ψέμα, την εξαπάτηση και την ψευδαίσθηση έχει συγκροτηθει ενας καταστροφικός εκμηδενισμός και απόριψη της συλλογικής μας ταυτότητας και της ιστορικής μας μνήμης. 

Ντρέπομαι, γιατί ο Σολωμος μας εξιστορεί οτι «εθνικό ειναι οτι ειναι αληθινό» και η αλήθεια τείνει να εκλείψει σ' αυτη τη χώρα. Όπως λέει και ο Μενέλαος Λουντέμης εδώ και πολλά χρόνια και δυστυχώς ακόμη και σήμερα σε αυτό τον τόπο «ειπώθηκαν [και λέγονται] τα χειρότερα ψέματα της Ιστορίας. Ειπώθηκαν ψέματα που ντράπηκαν και τα ίδια, μια και δεν ντρέπονταν τα στόματα που τα 'λεγαν».. 

Βασίλης Γιαβρής (Δικηγόρος & Πολιτικός Επιστήμονας)

Turkey & Greece, Airspace violations and International Law: What's good for the goose is good for the gander?

by Vasilis Giavris (Lawyer & Political Scientist)

The recent decision by Turkey to shoot down a Russian military plane for allegedly entering Turkish airspace for a few seconds and the statement by US President Obama that Turkey had a right to defend its airspace has rightly raised the issue of the continued violation of Greek airspace by Turkey. After all, despite inherent inadequacies international law cannot be selectively applied and must not equate to the rendering of justice with double standards.

Turkish Violations of Greek Airspace 

Turkey violates Greek Airspace daily. Indeed, it has been well published that only in 2014 Turkey violated Greek Airspace 2,244 times! As a result, for many years both Greece and Turkey have engaged in aerial fights which have resulted in mid-air collisions and in May 2006 the unfortunate death of a Greek pilot.

Issues of Legal Dispute: 

• Demarcation of Aegean Sea Airspace

It is a customary rule of international law that a state is entitled to the sovereignty of the airspace above its territory and its territorial waters. This is reflected in Article 2 of UNCLOS III which expands the sovereignty of a state to include the airspace above its territorial waters. Similarly, Article 1 of the Convention on International Civil Aviation 1944 (ICAO) provides that “every state has complete and exclusive sovereignty over the airspace of its territory”, whilst Article 2 of the ICAO defines territory as including the land areas and territorial waters adjacent thereto that are within a state's sovereignty.

Greece established its air zone in 1931 by Presidential Decree 5017/1931 pursuant to which Greece declared a 10 nautical mile territorial sea and air defence zone for aviation and air policing purposes. In effect Greece has established two different limits for its territorial sea. It retained a 3 nautical mile territorial zone of general application, which was expanded to 6 nautical miles in 1936, and a ten nautical mile limit for aviation and air control. Greece justifies its practice of having a twofold hybrid arrangement on acquired historic rights and local customs founded on long standing practices. It should be noted that these practices did not raise any objection or protestation from any other state including Turkey until 1975, that is, 44 years after the 10 nautical mile air zone was established. As such, Greece correctly maintains that Turkey is legally prevented from objecting to such practice.

Greece further justifies its practice on the basis of its entitlement to extend its territorial waters to 12 nautical miles pursuant to Article 3 of UNCLOS III. This does not preclude Greece, under international law, from defining its territorial waters at a distance of 10 nautical miles from its coasts for aviation and air policing purposes. As such Greece contends that it had chosen to exercise its full sovereignty with regard to the six nautical mile limit and less than full sovereignty to the belt between six and ten nautical miles from its coasts. 

It should be noted that the only reason Greece has not extended its territorial waters to 12 nautical miles (but has always reserved the right to do so in the future) is the declaration by the Turkish Parliament that such extension would constitute a casus belli, i.e. reason to go to war. 

Turkey opposes the 10 nautical mile national airspace claim articulated by Greece on the basis that it exceeds the territorial sea of Greece. Turkey contends that the Greek claims lack any precedents and views the airspace between Greece’s 6 nautical mile territorial waters and it’s declared 10 nautical miles national airspace as being part of international airspace. This, according to Turkey, permits Turkish military planes to enter such space without any permission from Greece. 

• Flight Information Centre (FIR’S)

The dispute over airspace use is not limited to territorial airspace but rather extends to the Flight Information Regime (FIR) in the Aegean. In 1951 the International Civil Aviation Organisation (ICAO) granted air traffic control responsibility for the Aegean FIR to Greece and fixed the demarcation line between Istanbul and the Athens FIR at the median line between the eastern Aegean Greek islands and the Turkish coast. Turkey did not oppose this demarcation until 1974 when, subsequent to the Turkish invasion of Cyprus, it protested over the Greek ten nautical mile territorial airspace claim and issued a Notice to Airmen (NOTAM) 714 demanding that all aircraft provide a flight plan to Turkey when crossing the median line in the Aegean between Greece and Turkey. Greece immediately responded by issuing NOTAM 1018 which deemed the Turkish notice to be in breach of ICAO rules and as lacking legal merit. Greece followed this with NOTAM 1157 which, subject to some minor exceptions, declared the airspace in the Aegean Sea a danger zone resulting in all international airlines suspending routes between Turkey and Greece. These were only reinstated in 1980 when both countries withdrew their respective NOTAM’s and the established FIR status quo was returned.

It is commonly accepted that Turkey intentionally infringes air traffic regulations in a concerted effort to link the airspace issue with the continental shelf dispute and challenge the existing status quo in the Aegean Sea. Greece maintains that Article 3(d) and Article 39(3) of UNCLOSS III requires military planes to observe the rules of the air as established by the ICAO and as such requires Turkish military planes to submit their military flight plans to Greece prior to entering the Athens FIR. This is required so that the safety of civilian flights can be secured and effectively applied. Not surprisingly, Turkey continues to refuse to submit flight plans for its military aircraft to Greece.

The adoption of a policy of “repeated violations” whereby without any permission from Greece Turkey continues to use the airspace beyond the 6 nautical mile territorial sea of Greece for military flights needs to immediately end. The US, NATO and the EU need to insist on the uniform application of international law. After all "what's good for the goose must be good for the gander".

The refugee crisis must not be used as a vehicle for Turkey to assert sovereignty in the Aegean Sea

by Vasilis Giavris (Lawyer and Political Scientist)

"Greece has only de facto, and also temporary, rule over EGAYDAAK and its administration there does not invalidate the fact that those islands are the territory of the Republic of Turkey,"

*Turkish Minister of Defence, İsmet Yılmaz, (Statement made in March 2015) 

"I suggested, and came across with strong reactions, Greeks and Turks to form together a coastguard which will patrol the sea areas between Turkey and the Greek islands. Turks agree, Greeks don’t,...should we fight over for a sea area of 10 kilometers wide, who is responsible and where or should we try to save human lives?”.  

*Jean-Claude Juncker President of European Commission (Statement made in November 2015)

The magnitude and gravity of the refugee crisis in Europe makes it imperative that both Greece and Turkey work together to find ways to avert refugee suffering and deaths, deal with security issues and fight human trafficking. However, Turkey must not be permitted to use the refugee crisis as a vehicle to assert sovereignty over Greek islands, waters, airspace and continental sea shelf. 

Recent commentary stemming from the European Union about joint patrols and cost guards in the Aegean Sea at best fail to recognise that Turkey continues to challenge and dispute the sovereignty of numerous Greek islands, islets and rocks in the Aegean Sea. According to Turkey, such territories have not been specifically ceded to Greece by way of international treaties and are "grey zones". In effect Turkey refuses to recognise EU borders in the Aegean Sea. 

Turkey continues to maintain that no agreement concerning the delimitation of maritime boundaries between the two countries exist in the Aegean Sea and as such these are territories without sovereignty and therefore stateless! 

Turkey has gone as far as to claim that 132 islands and islets in the Aegean, currently under Greek administration, belong to Turkey including five Greek inhabited islets in the proximity of Samos and the Dodecanese that have been under Greek administration since 1912 and 1947 respectively. 

Legality of Turkish Claims

The claims made by Turkey lack legal merit under international treaty and customary law. Greece, quite rightly, denies the existence of any grey zones in the Aegean Sea and denies the existence of any dispute in this regard. The issue of sovereignty in the region has long been settled by the Lausanne Peace Treaty of 1923 and the Paris Peace Treaty of 1947. 

The Lausanne Peace Treaty 1923, to which both Greece and Turkey are signatories, settled the Anatolian and East Thracian parts of the partitioning of the Ottoman Empire and the borders between Greece and Turkey. Pursuant to Article 12 (1) of this Treaty, the islands of the Eastern Mediterranean including Lemnos, Samothrace, Mytilene, Chios, Samos and Nikaria were ceded to Greece whilst the islands of Imbros, Tenedos, the Rabbit Islands and islands situated at less than three miles from the Asiatic coast remained under Turkish sovereignty. 

Pursuant to Article 15 of the Lausanne Peace Treaty 1923, Turkey renounced in favour of Italy all rights and title over the Dodecanese islands, Kastellorizo and the islets dependent thereon. Moreover, pursuant to Article 14 of the Paris Peace Treaty of 1947, signed by Italy and the allied powers after the culmination of World War II, Italy ceded full sovereignty over the Dodecanese islands as well as the adjacent islets to Greece. 

This treaty makes it clear that all islands and islets situated outside the three mile zone around the Turkish mainland coast, other than the islands of Imbros, Tenedos and the Rabbit Islands, have been awarded to Greece and those located within this zone awarded to Turkey. 

The demarcation is clear-cut which explains why there is no need for these treaties to refer by name to all the islands and islets especially given that there are over two thousand islands and islets involved. Turkey erroneously interprets this provision to mean that all islands and islets not specifically named in Article 12 or not specifically ceded to Greece by way of Treaty belong to Turkey as the rightful heir to the Ottoman Empire or otherwise remain as "grey zones" that need to be delimited by way of agreement between Turkey and Greece. 

Whilst it is important that Greece and Turkey work together on refugees this does not have to be at the expense of the implementation of United Nations Resolutions, International Conventions, European Acquis and International Law in the Aegean Sea.

The Pontian Genocide and the absurdity of Mr Filis

By Vasilis Giavris (Lawyer & Political Scientist)

I am bemused by the absurdity of the recent comments made by the Greek Minister of Education, Mr Filis, on Greek national TV. Mr Filis has denied that a Pontian Genocide took place. He has stated that what took place was “εθνοκάθαρσης” (ethnic cleansing) and not “γενοκτονία” (genocide). How he chooses to define ethnic cleansing remains a mystery. 

Ethnic cleansing is primarily defined as the forced removal of ethnic or related groups from particular areas. However ethnic cleansing does often result in genocide when such forced removal of population leads or contributes to a group's destruction. Indeed this is what happened to Pontian and other Greeks of Minor Asia. 

Most astoundingly, Mr Filis chooses to define genocide as being: “η προγραματισμένη με βιομηχανικό τρόπο εξώντοση ενός ολόκληρου έθνους” (a programmed eradication of a whole nation through industrial means)...! 

Article 2 of the Convention on the Prevention and Punishment of the Crime of Genocide (1948) provides the legal definition of genocide. Namely it defines genocide as: 

"any of the following acts committed with intent to destroy, in whole or in part, a national, ethnical, racial or religious group, as such: killing members of the group; causing serious bodily or mental harm to members of the group; deliberately inflicting on the group conditions of life calculated to bring about its physical destruction in whole or in part1; imposing measures intended to prevent births within the group; [and] forcibly transferring children of the group to another group." 

As one may easily deduce Article 2 makes no reference to “programmed eradication” of a “whole nation” and there is absolutely no reference to “industrial means of eradication”…! 

Yes.. just in case you forgot, Mr Filis is currently the Greek Minister of Education… 

for a video link of the interview please see:

https://www.youtube.com/watch?v=fD5fpT41QV0

Η Ελλάδα προδόθηκε από τον λαϊκισμό

Βασίλης Γιαβρής (Δικηγόρος & Πολιτικός Επιστήμονας)

Μετά από πέντε χρόνια πολιτικής ανεπάρκειας, ανικανότητας και απραγίας από τις ελληνικές κυβερνήσεις όλων των πολιτικών αποχρώσεων, ένα δημοψήφισμα παρωδία και μια χώρα σε οικονομική ασφυξία (να πλέι στη μέση του ωκεανού χωρίς πυξίδα), η κυβέρνηση Τσίπρα είπε το Ναι στην υπογραφή του τρίτου Μνημονίου επικαλούμενη τη λογική Μνημόνιο η Χαος.. 

Βέβαια το ότι για πολλους μήνες/χρόνια οι κυβερνώντες βροντοφώναζαν ότι το χάος δεν υπάρχει, ότι είναι αδύνατο να μας βγάλουν από την Ευρωζώνη, ότι "θα χορεύουν οι αγορές στο σκοπό των νταουλιών μας", "οτι θα μας παρακαλάει η Μερκελ", οτι "εμείς δεν θα στηθούμε στα τέσσερα" και ότι με "ένα νόμο θα καταργήσουμε τα μνημόνια" είναι αλλού παπά Ευαγγέλιο... Άλλωστε αυτά τα ειχαν πει και οι άλλοι του ΠΑΣΟΚ με το "λεφτά υπάρχουν" και οι της Νέας Δημοκρατιας που κάθε λίγο και λιγάκη "σκιζαν τα μνημόνια" στα διάφορα Ζάππεια με τα γνωστά σε όλους αποτελέσματα.

Δυστυχώς εδώ και πολλά χρόνια ΟΛΑ τα ελληνικά πολιτικά κόμματα και τα φερέφωνά τους χρησιμοποίησαν ψέμματα, αφορισμούς και ψεύτο πατριωτικές κορώνες για να εξαπατήσουν τον ελληνικό λαό (τα μεγαλύτερα για να αναριχθουν στην εξουσία και τα μικρότερα για να μπουν ή να παραμείνουν στη Βουλή). 

Το σύστημα είναι σάπιο 

Η πραγματικότητα είναι μια. Ολόκληρο το πολιτικό κατεστημένο είναι σάπιο. Δηλαδή έπρεπε οι ευρωπαίοι να μας ζητήσουν διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις; Για πέντε χρόνια όλες οι κυβερνήσεις αρνήθηκαν να αλλάξουν το πελατειακό και ρουσφετολογικό κράτος, αρνήθηκαν να εξαλείψουν την γραφειοκρατία, αρνήθηκαν να βελτιώσουν το φορολογικό μηχανισμό, αρνήθηκαν να υποστηρίξουν την ανταγωνιστικότητα και τις επενδύσεις, αρνήθηκαν να κάνουν κάποιες ιδιωτικοποιήσεις (από αυτές που γίνονται σε όλο το δυτικό κόσμο και βοηθούν την οικονομία αλλά στην Ελλάδα επιμένουν κάποιοι να τις αποκαλούν εθνική προδοσία), αρνήθηκαν να πουν την αλήθεια στο λαό, αρνήθηκαν να τον προετοιμάσουν επιμένωντας σε θεωρίες συνομωσίας για να δικαιολογήσουν την δίκη τους ανεπαρκεια και να εξασφαλίσουν το δικό τους πολιτικό μέλλον και εκλογικό πελατολόγιο. 

Εάν, με τη συνδρομή όλων των κομμάτων, πολλά από αυτά είχαν γίνει τα τελευταία χρόνια υπάρχει περίπτωση να βρισκόμασταν στη σημερινή κατάσταση; Εάν από την αρχή της κρίσης τα πολιτικά κόμματα τόλμαγαν να συμφωνίσουν σε βασικές διαρθρωτικές αλλαγές και δεν επενδύανε στην πόλωση θα μπορούσαν οι θεσμοί να επιμένουν σε βάναυσους όρους; Μάλλον όχι. 

Δραχμή και έλλειψη Plan B 

Κάποιοι ζήταγαν/ζητάνε επιστροφή στην δραχμή - είναι μια άποψη η οποία δεν με βρίσκει καθόλου σύμφωνο. Όμως εδώ τίθεται ενα ερώτημα: ένα σωστό και οργανωμένο κράτος δεν έπρεπε να έχει επεξεργαστεί μια τέτοια αμυντική εναλλακτική λύση ώστε εάν όντως χρειαζόταν (η επιβαλλόταν από τις χώρες του βορρά) μια έξοδο από το ευρώ να γινόταν οργανωμένα και με τις λιγότερες απώλειες; Ολες οι εταιρίες, μικρές και μεγάλες, που σέβονται τον εαυτό τους έχουν contingency plan. Η Ελλάδα; Πέντε χρόνια ήταν τόσο ανίκανοι όλοι οι κυβερνώντες να ετοιμάσουν ένα πραγματικό (υπόγειο και απόρρητο) Plan B; Και σήμερα βγαίνουν βουλευτές της κυβέρνησης και μας λένε ότι μπλόφαρανε και δεν τους βγήκε!! 

Ο άκρατος λαϊκισμός της κυρίας Μακρή

Παρά τις επίμονες κυβερνητικές διαψεύσεις, αμέσως μετά την ανακοίνωση του δημοψηφίσματος επιβλήθηκαν capital controls, κλείσανε οι τράπεζες και ολος ο κόσμος, μαζί και άμοιροι οι συνταξιούχοι, υπομένουν στις ουρές για λίγες δεκάδες ευρώ. Και αναρωτιέται κανείς μα αφού με το πάτημα ενός κουμπιού μπορεί η κυρία Μακρή να παράγει ευρώ γιατί δεν το κάνει; Αυτό δεν υπόσχονταν προεκλογικά η κυρία Μακρή στην τηλεόραση και αναδείχθηκε στην εξουσία; Για την ύπαρξη ευρώλεφτομηχανής δεν μας μιλούσε; Τώρα χωρίς κανένα ίχνος ντροπής μας προσκαλεί σε ραντεβού στα γουναράδικα ..! Και όμως αυτή η κυρία είναι βουλευτής την οποία ψήφισε ο ελληνικός λαός.. Γίνεται αυτή η κυρία να μας βγάλει από την κρίση;

Βαρουφακισμοί 

Η πολιτική που ακολούθησε ο πρώην υπουργός οικονομικών κύριος Βαρουφάκης απέτυχε γιατί πολύ απλά ήταν κατώτερη των περιστάσεων. Στερούνταν πολιτικού ρεαλισμού, βασίζονταν σε μαθηματικές και ακαδημαϊκές αναλύσεις και όχι στην πολιτική πραγματικότητα - στο πως δουλεύουν οι πραγματικές οικονομίες και στο πως βλέπουν τα πράγματα οι βορειοευρωπαίοι. 

Αντί ο κύριος Βαρουφάκης να επενδύση στην δημιουργία, την συναίνεση και την σταθερότητα αυτός προτίμησε τον λαϊκισμό την κατα μέτωπο σύγκρουση και την αστάθεια. Ανάλωσε τον χρόνο του σε συνεντεύξεις και όχι στην αναμόρφωση της ελληνικής οικονομίας. Και έτσι έγινε "εθνικός ήρωας" για κάποιους ενώ οι πολίτες οδηγήθηκαν σε απόγνωση και η χώρα στο χείλος του γκρεμού. Ακόμα και ο πιο αρχάριος σε θέματα οικονομίας γνωρίζει οτι ο μεγάλος εχθρός της οικονομίας είναι η αστάθεια. Δεν είναι πολιτική να κρατάς ένα όπλο στο δικό σου το κεφάλι και να απειλείς να τραβήξεις τη σκανδάλη εάν δεν σου δωσουν λύτρα. Διεθνοποιήσε όμως το ελληνικό ζήτημα και σε αυτό τουλάχιστον πρέπει να του δοθούν κάποια εύσημα. 

Νενικήκαμεν 

Νενικήκαμεν φώναζαν κάποιοι (άλλοι το ποστάρανε διάπλατα στο Facebook..) και το ρηξαν στο χορό μετα την ανακοίνωση του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος. Βλέποντας τις εκδηλώσεις αυτές στην Αθήνα που βρισκόμουν αναρωτήθηκα ως πότε θα εξαπατούν τον λαό αυτό; Για ποιό μεγάλο όχι μας μιλάνε; Τι νικήθηκε; 

Και τώρα τι; 

Μια είναι η λύση: παιδεία, ενότητα, αυτογνωσία, αξιοκρατία, μεταρρυθμίσεις, πολιτική σταθερότητα (πρέπει να στηρίξουμε την σημερινή κυβέρνηση γιατί ο τόπος χρειάζεται σταθερότητα και όχι εκλογές), προγράμμα εθνικής ανασυγκρότησης, σκληρη δουλειά, υπομονή και θύμηση. Να θυμόμαστε πως και γιατί φτάσαμε στο σημείο αυτό. Να θυμόμαστε της απαξίωση και τον εξευτελισμό που βιώνουμε καθημερινώς από τους βορειοευρωπαίους "φίλους" μας (άλλωστε η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που σερβίρεται κρύο). 

Να καταλάβουμε οτι η Ελλαδα προδόθηκε απο τον λαικισμό. Να κατανοήσουμε οτι κακός δεν είναι αυτός που επιμένει στην ανάπτυξη, στην σκληρή δουλειά και στην παραγωγή πλούτου αλλά αυτός που πουλάει λαϊκισμό, θεωρίες και υπόσχεται φύκια και μεταξωτές κορδέλες με δανεικά.. 

Να αποφασίσουνε συνειδητά οι νέοι της πατρίδας μας οτι τώρα δεν είναι η ώρα της μετανάστευσης και της φυγής. Τώρα είναι η ώρα να μείνουνε Ελλάδα, τώρα είναι η ώρα της πάλης και της ανάπτυξης. Αυτοι πρέπει να γίνουν φορείς της αλλαγής και της ευημερίας και να απεγκλωβίσουν την χώρα από τα μνημόνια με την σκληρή δουλειά και την δημιουργίας. 

Όλοι μαζί ο μητροπολιτικός και ο απόδημος Ελληνισμός μπορούμε και πρέπει να συμβάλλουμε στην δημιουργία μιας καινούργιας Ελλάδας. Την Ελλάδα της αξιοπρέπειας, της δημιουργίας και των αξιών. Την Ελλάδα που στέκεται στα πόδια της ανεξάρτητη χωρίς ανάγκη για δανεικά. Την Ελλάδα που σέβεται τους πολίτες της. Εγώ σε αυτή την Ελλάδα πιστεύω..

Ανεξαρτήτως αποτελέσματος επιβάλλεται η εθνική ενότητα, η ειρήνη και η ομοψυχία

Βασίλης Γιαβρής (Δικηγόρος & Πολιτικός Επιστήμονας)

Η άποψη μου για τη σημερινή κατασταση στην Ελλάδα είναι λίγο πολύ γνωστή απο το κείμενα που κατα καιρούς έχω αναρτήσει στο διαδίκτυο. Παρα τις διαφωνίες που έχω με αρκετές απο τις προτάσεις των θεσμών η έξοδος από την Ευρωζώνη αποτελεί σφάλμα με τεράστιες πολιτικές, γεωστρατηγικές, οικονομικές και κοινωνικές προεκτάσεις. Όμως, όποιο και να είναι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος πρέπει να επιδείξουμε εθνική ενότητα, νηφαλιότητα και ομοψυχία. Όλοι μαζί οι Ελληνες πρέπει να συμβάλουμε με όλες μας τις δυνάμεις ώστε να ξεπεράσουμε όποιες δυσκολίες και να προκύψουν και μαζί να δημιουργήσουμε μια καλύτερη Ελλάδα.

Peace and national unity must at all times prevail

by Vasilis Giavris (Lawyer & Political Scientist)

My opinion about the current situation in Greece is pretty much known as I have over time published and posted various articles on this topic. Despite my disagreement with many of the suggested measures espoused by the European Institutions/IMF I do believe that exiting the Eurozone is an error with enormous political, geopolitical, economic and social implications. However, whatever the outcome of the referendum what must prevail at all times is national unity, peace and calmness. As Hellenes we must all together, despite our divergent opinions, contribute with all our strength towards the building of a better Greece and towards appropriately dealing with all difficulties that may emerge.

Η θέση της Ελλάδος είναι μέσα στην Ευρώπη

Η έξοδος από την Ευρωζώνη δεν είναι λύση – αποτελεί πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό σφάλμα. Δεν πρέπει να μπερδεύουμε τον πατριωτισμό με τον λαικισμό, την ημιμάθεια και την ευχολογία. Πατριωτισμός σημαίνει ισορροπώ το όραμα και την λαική επιθυμία με τη διπλωματία και τον ρεαλισμό. Δυστυχώς τα παθήματα του παρελθόντος δεν έγιναν ποτέ μάθημα. Λέμε ναι στην διαπραγμάτευση αλλά πρωταρχικό μέλημα είναι ο Ελληνικός λαός - το συμφέρον του οποίου ειναι η Ελλάδα να παραμείνει μέσα στην Ευρωζωνη, μέσα στο Ευρώ και όχι να καταντήσει τριτοκοσμική Βαλκανική χώρα. 

Βασίλης Γιαβρής (Δικηγόρος & Πολιτικός Επιστήμονας)

Greece must remain in the Eurozone

 by Vasilis Giavris (Lawyer & Political Scientist)

  

Trying to negotiate a better deal is warranted. However, causing Greece to exit the Eurozone is a political, economic and social travesty - the results of which the Greek nation will pay for in more in a multitude of ways in the years to follow. Greece is a proud and independent nation. Its destiny is in the Eurozone and not as a struggling bottom dweller Balkan basket case. Exiting the Eurozone is not a solution. Vision and desire must be balanced with diplomatic nous and realism. Such tragedy should be averted.

Παίζουμε η διαπραγματευόμαστε;

Βασίλης Γιαβρής (Δικηγόρος & Πολιτικός Επιστήμονας)

Έστω και αυτή την ύστατη στιγμή ας ξυπνήσουμε απο το λήθαργο. Ο χρόνος τελειώνει - δεν πάει άλλο η κατάσταση. Πρωταρχικό μέλημα είναι η Ελλάδα να παραμείνει μέσα στην Ευρωζωνη, μέσα στο Ευρώ. Μα είναι τόσο δύσκολο να το κατανοήσουν αυτό οι πολιτικοί μας και να κάνουν επιτέλους πράξη τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις;

Δηλαδή αναλωνόμαστε στο μπουρου-μπουρου, στις δημόσιες σχέσεις, στα λογοπαίγνια και στο τέλος καταφέυγουμε στον εσωτερικό δανεισμό, στην ισοπέδωση της τοπικής αυτοδιοίκησης και τη μεταφορά των ταμειακών διαθέσιμων τους. 

Δυστυχώς λοίπουν οι πολιτικοί με οράματα και το σθένος να χαράξουν υπέυθυνη πολιτική και να βγάλουν την πατρίδα μας απο αυτήν την τραγωδία. Πολιτικοί που θα κάνουν κατανοητό στον ελληνικό λαό οτι πατριωτισμός σημαίνει ισορροπώ το όραμα και την λαική επιθυμία με τη διπλωματία και τον ρεαλισμό. 

Και ανάμεσα σε όλα τα άλλα έρχεται και η απόφαση της κυβέρνησης να αποφυλακίση (κατ' οίκον περιορισμό..) τον τρομοκράτη Σάββα Ξηρό για να δέσει το γλυκό και να ταράξει, εν μέσω κρίσης, την σχέση μας με την Αμερική.

Στήν Πατρίδα μας πάντα φταίνε οι άλλοι

Ως Έλληνας της Διασποράς παραμένω προβληματισμένος με την έλλειψη κοινής εθνικής στρατηγικής για την αντιμετώπηση της κρίσης. Τα κόμματα συνεχίζουν να επενδύουν στην πόλωση και στον θεατρινισμό. Δεν κατανοούν ότι θα τους βαρύνει ΟΛΟΥΣ η ευθύνη των γεγονότων; Τα πάντα έχουν αφεθεί στην τύχη τους χωρίς εθνικό σχεδιασμό χωρίς κοινά αποδεκτά μέτρα αντιμετώπισης της σημερινής πραγματικότητας. Μα είναι τόσο δύσκολο να συμφωνήσουν σε μερικά καίρια και βασικά πράγματα; Είναι τόσο μεγάλες οι διαφορές τους; 

Η Ελλάδα μπήκε στο Μνημόνιο το 2010 και αν και έχουν περάσει πέντε χρόνια απο τότε ακόμη δεν μπορεί να προκύψει μια κοινή αποδεκτή κατανόηση και ερμηνεία της κρίσης και μια βασική συμφωνία για κατάρτηση στοχευμένων άμεσων και μακροπρόθεσμων δράσεων για την αντιμετώπηση της.

Δυστυχώς ακόμη και σήμερα αναλωνόμαστε σε μεταξύ μας διαξιφισμούς και λεονταρισμούς της κακιάς ώρας. 

Στήν πατρίδα μας πάντα φταίνε οι άλλοι. Προδότης ο ένας, πουλημένος ο άλλος, εξαρτημένος ο τρίτος, οι ξένοι, οι τράπεζες, η σάρα, η μάρα και το κακό συναπάντημα. Πάντα οι άλλοι και ποτέ εμείς. Οι άλλοι δεν γνωρίζουν τίποτα και εμείς γνωρίζουμε τα πάντα.

Η απουσία κοινού εθνικού σχεδιασμού μας αναγκάζει να περιοριζόμαστε σε εφήμερη διαχείριση κρίσεων. Aρνούμαστε να κοιτάξουμε και να κατανοήσουμε την σημερινή πραγματικότητα κατάματα. Αρνούμαστε να επιβάλλουμε τις κατάλληλες μεταρρυθμίσεις και δομικές αλλαγές που χρειάζεται η χώρα ιδίως στους τομείς της διαφθοράς, της φοροδιαφυγής, της γραφειοκρατίας, της δικαιοσύνης, της παιδείας και των επενδύσεων - μεταρρυθμίσεις που χρειάζονται ευρύτερη κοινωνική και πολιτική συναίνεση.

Ως αποτέλεσμα θέτουμε την Ελλάδα στο περιθώριο. Ο λαός ταλαιπωρείται χωρίς να βλέπει καποιο διέξοδο. H ιστορία όχι μόνο επαναλαμβάνεται, αλλά επίσης εκδικείται. Υπέυθυνοι είμαστε όλοι μας και όχι μόνο αυτοί..

Βασίλης Γιαβρής 
(Δικηγόρος & Πολιτικός Επιστήμονας)

Τρίπολη: Σκουπίδια, Αξιοπρέπεια και Υποψήφια Ευρωπαϊκή Πολιτιστική Πρωτεύουσα 2021

Μελβούρνη, 28 Φεβρουαρίου 2015

Πραγματικά θλίβομαι με την τραγική κατάσταση που βρίσκεται η Τρίπολη. Εδώ και πάρα πολύ καιρό η πόλη είναι πνιγμένη στα σκουπίδια. Τεράστιοι όγκοι απορριμμάτων βρίσκονται σε αποσύνθεση και απειλούν την υγεία των κατοίκων της πόλης.

Το πρόβλημα των σκουπιδιών στην Τρίπολη δεν είναι καινούργιο και θα περίμενε κανείς ότι όσοι ασχολούνται με τα κοινά θα είχαν μελετήσει σύγχρονες τεχνολογίες ανακύκλωσης και διαχείρισης απορριμάτων και θα είχαν βρει λύση εδώ και πολύ καιρό. 

Πρωταρχική προτεραιότητα των Δημοτικών Αρχών και όλων των πολιτικών παραγόντων είναι να σέβονται την αξιοπρέπεια των δημοτών και να εξασφαλίζουν την υγεία τους και μια ανθρώπινη διαβίωση. 

Η Τρίπολη είναι υποψήφια για Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης το 2021. Ως Απόδημος Αρκάς χαίρομαι και στηρίζω την πρωτοβουλία αυτή. Θα ήθελα όμως να δώ την πόλη μας να διεκδικεί και τον τίτλο της πιο καθαρή πόλης της Ευρώπης.

Έιναι υποχρέωση των αρχών να βρούν άμεση λύση. Μια λύση που θα βασίζεται στην λογική και θα είναι μακριά απο προσωπικά και κομματικά συμφερόντα. Όλοι είναι συνυπεύθυνοι για την σημερινή κατάσταση - ανεξαρτήτως κομμάτων και παρατάξεων – και 'ολοι είναι υπέυθυνοι να βρούνε άμεση λειτουργική λύση.

Με εκτίμηση,

Βασίλης Θεοδοσίου Γιαβρής - Δικηγόρος | Πολιτικός Επιστήμονας

• Πρώην Πρόεδρος Παγκόσμιας Παναρκαδικής Συνομοσπονδίας
• Πρώην Πρόεδρος Παναρκαδικής Ομοσπονδίας Αυστραλίας

ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΤΩΡΑ!

Βασίλης Γιαβρής (Δικηγόρος & Πολιτικός Επιστήμονας)

Η Ελληνική κυβέρνηση προσπάθησε να διαπραγματευτεί. Οι δανειακές συμβάσεις (μνημόνια) δεν σκίστηκαν, το χρέος δεν διαγράφηκε και η εξωτερική επιτήρηση παραμένει. Όμως η κυβέρνηση έχει την ευκαιρία να πείσει τους θεσμούς (βλέπε πρώην τροίκα) να δεχτούν κάποια ενναλακτικά μεταρρυθμιστικά μέτρα τα οποία θα μπορούσαν να συμβάλουν καλύτερα στην οικονομική εξυγίανση της πατρίδας μας.

Και εκεί βρίσκεται όλη η ουσία - στις μεταρρυθμίσεις. Η Ελλάδα θα γυρίσει σελίδα μόνο όταν η κυβέρνηση και τα κόμματα της αντιπολίτευσης με σύνεση, ομόνοια, ορθολογισμό και αποφασιστικότητα (και όχι οπορτουνιστική και κοντόφθαλμη στρατηγική) κάνουν πράξη τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η πατρίδα μας ιδίως στους τομείς της διαφθοράς, της φοροδιαφυγής, της γραφειοκρατίας, της δικαιοσύνης, της παιδείας και των επενδύσεων.

Οί ίδιες ευκαιριακές αντιλήψεις που μας έφεραν στη σημερινή πτώχευση και την κρίση δέν γίνεται να αποτελέσουν αφετήρια για έξοδο απο αυτή. Άλλωστε το να επαναλαμβάνεις τα ίδια πράγματα και να περιμένεις διαφορετικά αποτελέσματα είναι παράλογο.

Και κάτι τελευτάιο – μην ξεχνάμε ότι το μνημόνιο ειναι αποτέλεσμα της κρίσης. 

Greece: Is an extension of the Loan Agreement not an extension and recognition of the MoU (Mnimonio)?

Vasilis Giavris (Lawyer & Political Scientist)

The Greek Government has today received a four (4) month extension to the Master Financial Assistance Facility Agreement (“the MFAFA”).

The MFAFA was entered into in 2012 and contains terms and condition Vis-à-vis loans to Greece*. The MFAFA makes reference to various memorandum agreements (past and future) all together referred to as Memorandum of Understanding (“MoU”) The MoU contain specific terms and conditions to be followed by Greece in regard to various areas including fiscal policy.

The original agreement precluded funds to be disbursed subsequent to 31 December 2014. However, the previous Greek government sought a two (2) month extension and as such funds could be disbursed up until 28 February 2015 (in this regard a new MFAFA Second Amendment Agreement was entered into**).

The new Greek government has watered down its previous rhetoric and by letter dated 18 February 2015, it requested a further extension, stating amongst other that: “The Greek authorities honour Greece's financial obligations to all its creditors as well as state our intention to cooperate with our partners in order to avert technical impediments in the context of the Master Facility Agreement which we recognise as binding vis-a-vis its financial and procedural content” ***.

The Greek government insists that the agreed extension relates to the extension of the MFAFA and not the MoU («μνημόνιο») and as such is keeping its word to the public (ending the mnimonio).

Food for Thought

Clause 7 in the MFAFA states that: “The availability and the provision of Financial Assistance under this Agreement,…….shall, unless otherwise specified, be conditional upon (i) the Beneficiary Member State's compliance with the measures set out in the MoU and..”.

Today's Eurogroup Statement**** (approved by Greece) amongst other states:

"The Eurogroup notes, in the framework of the existing arrangement, the request from the Greek authorities for an extension of the Master Financial Assistance Facility Agreement (MFFA), which is underpinned by a set of commitments The purpose of the extension is the successful completion of the review on the basis of the conditions in the current arrangement, making best use of the given flexibility which will be considered jointly with the Greek authorities and the institutions. This extension would also bridge the time for discussions on a possible follow-up arrangement between the Eurogroup, the institutions and Greece. ".It further states that: "The Greek authorities reiterate their unequivocal commitment to honour their financial obligations to all their creditors fully and timely". 

Is an extension of the Loan Agreement not an extension and recognition of the MoU (Mnimonio) albeit with the ability to make mutually agreed changes to the current arrangement? Was this not the case anyway?  

*http://www.efsf.europa.eu/attachments/efsf_greece_fafa.pdf

**http://www.efsf.europa.eu/…/Second%20Amendment%20Agreement%…

***http://www.reuters.com/…/eurozone-greece-request-idUSL5N0VT…
****http://www.consilium.europa.eu/en/press/press-releases/2015/02/150220-eurogroup-statement-greece/

Επένδυση μόνο στην αλήθεια όσο πικρή και να είναι

Βασίλης Γιαβρής (Δικηγόρος & Πολιτικός Επιστήμονας)

Η ημιμάθεια είναι χειρότερη από την αμάθεια - αναγάγει ως αλήθεια την κάθε αρλούμπα και κάθε λογής θεωρία. Εντέλει στην πατρίδα μας θα βρεθεί επιτέλους κάποιος/κάποιοι που θα επενδύσουν στην αλήθεια όσο πικρή και να είναι; Η πατρίδα μας ασφυκτιά εδώ και πολλές δεκαετίες, μέχρι πότε θα ταλαιπωρείται αυτός ο τόπος;

Greece and the EU at the crossroads

by Vasilis Giavris (Lawyer & Political Scientist)

Today and the days that will immediately follow are of paramount importance to Greece and its citizens. The Greek Government is today called upon to enter into crucial discussions with its European partners about the existing bailout agreement and future tranches of payments. As Diaspora Greeks we wish the government all the best and every success. However, the government must be reminded that whilst they are trying to negotiate a better deal (which we hope they achieve) they must not forget that Greece’s place must always be in the Eurozone and within the European family - this cannot be jeopardised. The great Hellene and statesman, Eleftherios Venizelos, showed the diplomatic way many decades ago noting that true triumph will be achieved when vision and desire are balanced with diplomatic nous and realism and when the Europeans are convinced that their interests and the interests of Greece can and should coincide. Good luck Greece!

ΑΤΟΠΗΜΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, Ν ΚΟΤΖΙΑ;

Βασίλης Γιαβρής (Δικηγόρος & Πολιτικός Επιστήμονας)

Με προβλήματισε, σε κάποια της σημεία, η πρόσφατη συνέντευξη του Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδος, Ν Κοτζιά, στο γερμανικό περιοδικό Der Spiegel. Στο έρώτημα του δημοσιογράφου εαν ο ΣΥΡΙΖΑ αναγνώρισε το λεγόμενο δημοψήφισμα της Κριμαίας για προσάρτηση της Κριμαίας από την Ρωσία ο κ.Κοτζιάς μεταξυ άλλον απάντησε: <<......ενα δημοψήφισμα επιτρέπεται να διεξαχθεί μόνον σύμφωνα με το σύνταγμα μιας χώρας... Ο σκωτσέζικος δρόμος θα ήταν το καλύτερο και για την Κριμαία. Μάλιστα οι Σκωτσέζοι του εξωτερικού δεν δικαιούνταν να ψηφίσουν, ενώ οι εγκατεστημένοι εκεί αλλοδαποί είχαν αυτό το δικαίωμα. Πρόκειται για ένα προοδευτικό σύστημα. Εάν μία περιοχή θέλει να αποσχισθεί, πρέπει να αποφασίσουν όσοι διαβιούν εκεί και όχι όσοι διαθέτουν ταυτότητα>>.

Θεωρώ ότι η απάντηση του κ.Κοτζιά μάλλον αποτελεί νομικό και πολιτικό ατόπημα ιδιαίτερα εαν αναλογιστεί κανείς τα τεκταινόμενα στην Θράκη και την κατεχόμενη Κύπρο. Δηλαδή εάν γίνει δημοψήφισμα στην κατεχόμενη Κύπρο ο κ. Κοτζιάς πιστέυει ότι δικαίωμα ψήφου πρέπει να έχουν οι παράνομοι Τούρκοι έποικοι που διαβιούν εκεί και όχι οι Κύπριοι πρόσφυγες που έχουν εκδιωχθεί; Δηλαδή οι διαμένοντες στην Θράκη έχουν το δικαιώμα να ζητούν απόσχιση της Θράκης;

http://www.mfa.gr/epikairotita/diloseis-omilies/sunenteuxe-upourgou-exoterikon-nikou-kotzia-sto-germaniko-periodiko-spiegel-09022015.html

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΚΛΟΓΩΝ 2015 – ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ..

Αν και η επίσημη καταμέτρηση όλων των αποτελεσμάτων σε όλα τα εκλογικά τμήματα της χώρας δεν έχει τελειώσει αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο νικητής των εκλογών. Αυτό που απομένει είναι να δούμε εάν θα έχει αυτοδυναμία η θα χρειαστεί να συμμαχήσει με κάποιο από τα κόμματα της νέας Βουλής (βλέπε Ανεξάρτητους Έλληνες η Ποτάμι).

Ο Ελληνικός λαός δια μέσου της κάλπης μίλησε και η ετυμηγορία του είτε ειναι αρεστή η όχι πρέπει να γίνει αποδεχτή και σεβαστή. Υπεράνω κομμάτων και ιδεολογιών είναι ο λαός, η πατρίδα, η ομόνοια και η δημοκρατία. 

Ο Αλέξης Τσίπρας δεν είναι πιά αρχηγός ενός μικρού κόμματος συνιστωσών αλλά ο καινούργιος πρωθυπουργώς της Ελλάδος και καλείται να αντιπροσωπεύσει όλους τους Έλληνες με σύνεση και υπευθυνότητα. Υπάρχουν αναγκαίες μεταρρυθμίσεις πού πρέπει επειγόντως να γίνουν και ιδίως στους τομείς της διαφθοράς, της δικαιοσύνης και στην εξυγίανση του πολιτικού και οικονομικού συστήματος. Εαν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν επιφέρει τις αναγκαίες αυτές μεταρρυθμίσεις και σερβίρει μία απο τα ίδια (η και χειρότερα..) τότε η Ελλάδα θα βρεθεί σε ακόμη πιο δύσκολη κατάσταση με τραγικές για τη χώρα συνέπειες 

Μαζί με άλλες Ευρωπαικές δυνάμεις η Ελλάδα πρέπει να αγωνιστεί για την διαμόρφωση μιας πιο δημοκρατικής και πιο κοινωνικής Ευρώπης – η λιτότητα πρέπει να έχει όρια.

Όμως πρωταρχικό μέλημα είναι η Ελλάδα να παραμείνει μέσα στην Ευρωζωνη, μέσα στο Ευρώ. Η θέση της Ελλάδος είναι μέσα στην Ευρώπη και πάνω στο τραπέζι των αποφάσεων και όχι παραμεθώριος ζητιάνος πού γίνεται έρμαιο επεκτατικών ορέξεων..

Βασίλης Γιαβρής (Δικηγόρος & Πολιτικός Επιστήμονας)

Οι σωτήρες, οι μνηστήρες και η ψήφος των Ελλήνων νεο-μεταναστών

Βασιλης Γιαβρής (Δικηγόρος & Πολιτικός Επιστήμονας)

Οι εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015 είναι πρόωρες εκλογές που προκλήθηκαν από την αδυναμία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας από τη Βουλή των Ελλήνων. Ετσι καταφέραμε να έχουμε έξι βουλευτικές εκλογές σε δέκα χρόνια με όλη την πολιτική, οικονομική και κοινωνική αστάθεια που συνεπάγεται. Εικάζεται ότι πενήντα τέσσερις βουλευτές άλλαξαν κόμμα τα τελευταία πέντε χρόνια ενώ ένας βουλευτής άλλαξε οχτώ κόμματα σε 18 χρόνια μέχρι να καταφέρει να εκλεγεί βουλευτής! (εθνικό σπορ οι πολιτικές κωλοτούμπες..).

Ταυτοχρόνως ιδρύθηκαν πολλά νέα κόμματα τα οποία βέβαια στην πραγματικότητα καθόλου νέα δεν είναι γιατί τα περισσότερα αποτελούν θυγατρικά των μητρικών. Αποτελούνται απο κατ΄ επανάληψη εκλεγμένων βουλευτών που απεγνωσμένα προσπαθουν να μας πείσουν οτι ειναι παρθενογέννητοι.

Φτάσαμε στο 2015 να έχουμε γεμίσει απο σωτήρες και μνηστήρες που το μόνο που τούς ενδιαφέρει είναι η εξουσία και η πολιτική τους επιβίωσή. Βέβαια το ότι πολλοί απ’ αυτούς ποτέ μέχρι τώρα δεν έχουν περάσει ένα ενσημο μόνο απαρατήρητο δεν πρέπει να περάσει.

Με λεονταρισμούς εκ του ασφαλούς, η κάθε αντιπολίτευση θα συνεχίζει να κριτικάρει μέχρι να αναλάβει την εξουσία και τότε θα τρέχουν να εξηγούν στο ελληνικό λαό τα ανεξήγητα. Δυστυχώς αδυνατούν να κατανοήσουν ότι για να αποσοβηθεί η κρίση χρειάζεται ψυχραιμία, σύνεση, ομόνοια, ορθολογισμό και αποφασιστικότητα και όχι οπορτουνιστική και κοντόφθαλμη στρατηγική. Δυστυχώς τα παθήματα του παρελθόντος δεν έγιναν ποτέ μάθημα.

Ως αποτέλεσμα βιώνουμε μια νέα τραγωδία - την μετανάστευση εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων στο εξωτερικό, κατά το πλείστον νέοι. Ως διά μαγείας σε αυτούς τους νεο-μετανάστες στερείται το δικαίωμα ψήφου στις βουλευτικές εκλογές του Ιανουαρίου 2015 μόνο και μόνο γιατί την ημέρα της ψηφοφορίας θα είναι εκτός Ελλάδος. Σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Εσωτερικών, όσοι θα βρίσκονται εκτός Ελλάδος στις 25 Ιανουαρίου «δεν προβλέπεται τρόπος άσκησης του εκλογικού δικαιώµατος από το σηµείο που θα βρίσκονται». Και γιατί να μήν προβλέπεται; Δηλαδή αυτοί που εκδιώχθηκαν απο τα σπίτια τους και απο την πατρίδα τους τώρα στερούνται και το δικαίωμα της ψήφου - και κανείς δέν μιλάει, κανένα κόμμα κανένας πολιτικός. Κρίμα.

Πρωταγωνιστής και θύμα της κρίσης παραμένει ο Ελληνας πολίτης. Πρώτος και μέγας ένοχος η εθνική κατάρα: η διχόνοια.

Καλή χρονιά να έχουμε.