«Ήρθαν ντυμένοι φίλοι
αμέτρητες φορές οι εχθροί μου
το παμπάλαιο χώμα πατώντας
και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους.
Έφεραν το Σοφό, τον Οικιστή, και το Γεωμέτρη,
βίβλους γραμμάτων και αριθμών,
την πάσα υποταγή και δύναμη,
το παμπάλαιο φως εξουσιάζοντας.
Και το φως δεν έδεσε ποτέ με τη σκέπη τους.
Ούτε μέλισσα καν δεν γελάστηκε
το χρυσό ν’ αρχίσει παιχνίδι
ούτε ζέφυρος καν, τις λεύκες να φουσκώσει ποδιές.
Έστησαν και θεμελίωσαν
στις κορφές, στις κοιλάδες, στα πόρτα
πύργους κραταιούς και επαύλεις
ξύλα και άλλα πλεούμενα,
τους νόμους τους θεσπίζοντας
τα καλά και συμφέροντα,
στο παμπάλαιο μέτρο εφαρμόζοντας.
Και το μέτρο δεν...
έδεσε ποτέ με την σκέψη τους.
Ούτε καν ένα χνάρι θεού
στην ψυχή τους σημάδι δεν άφησε
ούτε καν ένα βλέμμα ξωθιάς
τη μιλιά τους δεν είπε να πάρει.
Έφτασαν ντυμένοι «φίλοι»
αμέτρητες φορές οι εχθροί μου
τα παμπάλαια δώρα προσφέροντας.
Και τα δώρα τους άλλα δεν ήτανε
παρά μόνο σίδερο και φωτιά.
Στ’ ανοιχτά που καρτέραγαν δάχτυλα
μόνο όπλα και σίδερο και φωτιά.
Μόνο όπλα και σίδερο και φωτιά.»
Μεγάλες αλήθειες, συμπυκνωμένες σε λίγες λέξεις απο έναν μεγάλο Έλληνα για ένα παμπάλαιο χώμα... Σήμερα όμως ντρέπομαι. Ντρέπομαι γιατι δυστυχώς κάποιοι θυσίασαν την ζωή τους για κάποια ιδανικα σ' αυτη τη χώρα που λέγεται Ελλάδα.
Ντρέπομαι γιατι η ζωή τους χάθηκε και η μνήμη τους λεηλατείται αφημένη στη χολή δύστυχων ανθρώπων, είρωνες που με το πρόσχημα της κρίσης μηδενίζουν τα πάντα, διαστρεβλώνουν καθημερινώς οτι αληθινό υπάρχει, οτι όμορφο μπορεί να πέρασε και να δημιουργήθηκε σε αυτο τον τόπο.
Ντρέπομαι, γιατι μέσα απο το ψέμα, την εξαπάτηση και την ψευδαίσθηση έχει συγκροτηθει ενας καταστροφικός εκμηδενισμός και απόριψη της συλλογικής μας ταυτότητας και της ιστορικής μας μνήμης.
Ντρέπομαι, γιατί ο Σολωμος μας εξιστορεί οτι «εθνικό ειναι οτι ειναι αληθινό» και η αλήθεια τείνει να εκλείψει σ' αυτη τη χώρα. Όπως λέει και ο Μενέλαος Λουντέμης εδώ και πολλά χρόνια και δυστυχώς ακόμη και σήμερα σε αυτό τον τόπο «ειπώθηκαν [και λέγονται] τα χειρότερα ψέματα της Ιστορίας. Ειπώθηκαν ψέματα που ντράπηκαν και τα ίδια, μια και δεν ντρέπονταν τα στόματα που τα 'λεγαν»..
Βασίλης Γιαβρής (Δικηγόρος & Πολιτικός Επιστήμονας)
