Η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί θέτει την Τουρκία εκτός του δυτικού κόσμου.

Η απόφαση του Τούρκου Προέδρου Ερντογάν να μετατρέψει την εκκλησία της Αγίας Σοφίας, ένα μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO, σε τζαμί είναι θλιβερή αλλά δεν προκαλεί έκπληξη. Αν και η απόφαση αυτή έχει μεγάλη ιστορική και θρησκευτική σημασία για τον Ελληνισμό και ολόκληρο τον χριστιανικό κόσμο η κύρια σημασία της έγκειται στη γεωπολιτική. Σηματοδοτεί τον εξισλαμισμό της Τουρκίας, της πολιτικής της και της κοινωνίας της. Είναι μια γεωπολιτική αξονική μετατόπιση που επιλέγει να τοποθετήσει την Τουρκία έξω από τη σφαίρα του δυτικού κόσμου και βαθύτερα σε μια νεο-οθωμανική σφαίρα επιρροής στη Μέση Ανατολή και την Ασία. 

Η απόφαση ακυρώνει αυτή που είχε λάβει τη δεκαετία του 1930 ο ιδρυτής του σύγχρονου τουρκικού κράτους, ο Κεμάλ Ατατούρκ. Σε μια προσπάθεια προώθησης μιας κοσμικής, σύγχρονης Τουρκίας, ο Κεμάλ Ατατούρκ είχε ορίσει την Αγία Σοφία ως μουσείο και όχι τζαμί σε αναγνώριση των χιλίων πεντακοσίων χρόνων χριστιανικής ιστορίας της αλλά και της σημασίας της για τον Χριστιανικό Ορθόδοξο κόσμο. 

Εδώ και πολλά χρόνια ο Ερντογάν προσπαθεί να αναβιώσει μια νεοοθωμανική, επεκτατική Τουρκική εξωτερική πολιτική. Δεν πρέπει να παραβλέπουμε την αυξανόμενη επιρροή και συμμετοχή της Τουρκίας στα Βαλκάνια (βλέπε επενδύσεις της Τουρκικής Υπηρεσίας Διεθνούς Συνεργασίας και Ανάπτυξης (TIKA) στην Αλβανία, τη Βόρεια Μακεδονία και τη Βοσνία), στην περιοχή του Καυκάσου, στη Συρία, την Αίγυπτο και πιο πρόσφατα τη Λιβύη. Ο Ερντογάν υποστηρίξει και προωθεί σκληρές ισλαμιστικές ομάδες σε όλα αυτά τα κράτη. 

Αδιαμφισβήτητα η σημερινή ανακοίνωση πονάει και θλίβει τον ελληνικό λαό. Όμως περισσότερο από ποτέ είναι επιτακτική ανάγκη η Ελλάδα να συνεχίσει να επιδεικνύει ορθολογισμό, θέληση και αποφασιστικότητα. Ως η κορυφαία βαλκανική πολιτικοοικονομική δύναμη πρέπει να συνεχίσει να συνεργάζεται με όλες τις βαλκανικές χώρες μέσω της προώθησης μιας ενοποιητικής διαδικασίας και πολιτικής με βασικό άξονα την ένταξη στην ΕΕ των Δυτικών Βαλκανίων. Ως κράτος μέλος της Ευρωζώνης και προμαχώνας του δυτικού πολιτισμού πρέπει να συνεχίσει να εκθέτει τις ενέργειες της Τουρκίας. Πρέπει να πείσει την Ευρώπη και τον δυτικό κόσμο ότι μια μη κοσμική Τουρκία που αγνοεί τα ανθρώπινα δικαιώματα και έχει επεκτατικές βλέψεις δεν είναι μόνο ένας παγκόσμιος παρίας, αλλά και μια σοβαρή παγκόσμια απειλή για τη σταθερότητα και την ειρήνη - ένα πρόβλημα που απαιτεί συντονισμένη πολυεθνική απάντηση. 

Πριν από πολλές δεκαετίες, ο μεγάλος Ελευθέριος Βενιζέλος κατάφερε να πείσει τη Δύση για αυτό προς όφελος του Ελληνισμού. Είναι επιτακτική ανάγκη να επαναληφθεί αυτό ξανά σήμερα.

Βασίλης Θεοδοσίου Γιαβρής

(Δικηγόρος - Πολιτικός Επιστήμονας)

Απέναντι στον λαϊκισμό και το ψέμα πρέπει να αντιτάξουμε ένα Νέο Πατριωτισμό

Εν μέσω συλλαλητηρίων κάποιοι κραυγάζουν να φύγουν οι σημερινοί «προδότες» - να τους αντικαταστήσουμε αμέσως με οποιουσδήποτε άλλους. Άλλωστε όπως λένε χειρότερα δεν γίνεται. Η κραυγές αυτές ακούγονται από την Ελλάδα μέχρι και την ελληνική διασπορά. Βέβαια το ότι οι σημερινοί υπάρχουν διότι τα ίδια άτομα παλιότερα σε άλλα συλλαλητήρια κραύγαζαν υπέρ της αντικατάστασης των προηγούμενων «προδοτών» πάλι με οποιουσδήποτε (δηλαδή τους σημερινούς) μας διαφεύγει. Και έτσι ο κύκλος του φανατισμού, της παραπληροφόρησης και της αστάθειας συνεχίζεται με ολέθριες συνέπειες στη χώρα. 

Το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ελλάδος σήμερα δεν είναι το Σκοπιανό. Δυστυχώς το εθνικό αυτό θέμα έχει γίνει προϊόν αισχρής εξυπηρέτησης προσώπων και συμφερόντων του εσωτερικού και εξωτερικού. Έχει δώσει την ευκαιρία σε κάποιους να ονειρεύονται προβολή και καινούργιες καριέρες και σε κάποιους άλλους μεταβολή σε αυταρχικά καθεστώτα. Ως αποτέλεσμα απουσίας κοινού εθνικού σχεδιασμού υπάρχει σοβαρό ρίσκο να οδηγηθεί η Ελλάδα σε ήττα. Υπεύθυνοι είναι όλο το πολιτικό φάσμα αλλά και τα περισσότερα μέσα μαζικής ενημέρωσης που εσκεμμένα παραποιούν και επενδύουν στον διχασμό και την αναμπουμπούλα. 

Οι μεγαλύτερες απειλές της Ελλάδος είναι δύο. Η οικονομία και το δημογραφικό. Τα δύο αυτά προβλήματα είναι συγκοινωνούντα και άμεσα συνδεδεμένα με την εξωτερική πολιτική της χώρας. Και τα δυο έχουν αρνητική επίδραση στις σχέσεις μας με την Τουρκία και τους βαλκάνιους γείτονές μας. Άλλωστε, η δυνατότητα άσκησης επιρροής περισσότερο βασίζεται στην εσωτερική δυναμική ενός κράτους και η Ελλάδα της κρίσης, της οικονομικής ανυπαρξίας και της διχόνοιας δεν κατέχει τέτοια δυναμική. 

Από την άλλη οι πληθυσμιακές ισορροπίες στα Βαλκάνια ανατρέπονται. Ο πληθυσμός της Τουρκίας και των Αλβανών της Βαλκανικής χερσονήσου αυξάνεται με γοργούς ρυθμούς. Σε αντίθεση στην Ελλάδα υπάρχει δημογραφικής συρρίκνωση. Η Eurostat υπολογίζει ότι μέχρι το 2080 θα έχει μειωθεί ο πληθυσμός της Ελλάδας κατά 3,5 εκατομμύρια κατοίκους! Ως αποτέλεσμα προμηνύεται συρρίκνωση του έθνους με όλα τα συνεπακόλουθα. Άλλωστε στη γεωπολιτική δεν υπάρχουν κενά. Πάντα οι αυξανόμενοι θα θέλουν να καλύψουν τα κενά που αφήνουν οι φθίνοντες πληθυσμοί.

Δυστυχώς οι Έλληνες νέοι μεταναστεύον στο εξωτερικό και οι απομείναντες δεν γεννούν. Όσο η οικονομία παραμένει ασθενής και η ανεργία υψηλή η φθίνουσα πορεία θα συνεχίζεται. Αυτή η κατάσταση θα διαιωνίζεται όσο κάποιοι αρνούνται να επιβάλουν τις κατάλληλες μεταρρυθμίσεις και δομικές αλλαγές που χρειάζεται η χώρα και συνεχίζουν να επενδύουν στην πόλωση και στην αμφισβήτηση. Με συνεχόμενες απεργίες, διαδηλώσεις, αφορισμούς και μιζέρια ο τόπος δεν θα πάει μπροστά. Σε τέτοιο κλίμα αβεβαιότητας δεν μπορεί να περιμένει κανείς επενδύσεις και ανάπτυξη ούτε την επιστροφή των νέων στην Ελλάδα. 

Η υπογεννητικότητα και το θέμα της επιστροφής στην Ελλάδα των ατόμων που πρόσφατα μετανάστευσαν αλλά και κάποιων Ελλήνων δεύτερης και τρίτης γενιάς του εξωτερικού παραμένει εκτός πολιτικής ατζέντας. Το γιατί είναι πολύ απλό. Το θέμα αυτό δεν πουλάει, δεν πολώνει, δεν συμφέρει πολλούς και διάφορους και δεν φέρνει κομματικά οφέλη. Συλλαλητήριο για αυτό δεν θα γίνει ποτέ. Όσο ο Έλληνας ασχολείται με το δέντρο και όχι με το δάσος αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ. 

Μέσα σε αυτή τη ρευστή κατάσταση η Ελλάδα καλείται να πορευτεί μεταξύ τη Σκύλλα του λαϊκισμού και την Χάρυβδη του ψεύδους. Όμως δεν γίνεται το σήμερα να έρχεται μόνο από το χθες. Πρέπει να κοιτάμε μπροστά και όχι μόνο πίσω. Δεν γίνεται το μέλλον να χτιστεί πάνω σε αναλήθειες, σε ψεύτικες ελπίδες και διλλήματα.  

Η δύναμη της Ελλάδος είναι ανάλογη με την γνώση της. Δεν είμαστε όμως άμοιροι ευθυνών. Όσο οι πολίτες της χώρας επιτρέπουν την εξαπάτησή τους από τους λαϊκιστές ταγούς, απο τα ψεύτικα και παραπλανητικά δημοσιεύματα στα περισσότερα ΜΜΕ, στο facebook και στα αλλά κοινωνικά δίκτυα το κράτος θα παραμένει αδύναμο. Και η Ελλάδα περισσότερο από ποτέ χρειάζεται να αποκτήσει δυνατό κράτος. Μόνο έτσι θα επιζήσει και οι πολίτες της θα μπορούν να ατενίσουν με αισιοδοξία το μέλλον. 

Ως εκ τούτου πρέπει να εναντιωθούμε σε αυτούς που δυναμιτίζουν την κάθε απόπειρα να ξεφύγουμε απο τα δεινά μας. Απέναντι στον λαϊκισμό, την ημιμάθεια και τη μιζέρια πρέπει να αντιτάξουμε ένα νέο πατριωτισμό. Έναν πατριωτισμό βασισμένο στην ανανέωση της γνώσης, που γνωρίζει να ισόρροπά το όραμα και την λαϊκή επιθυμία με τη διπλωματία και τον ρεαλισμό. 

Βασίλης Θεοδοσίου Γιαβρής

(Δικηγόρος - Πολιτικός Επιστήμονας)

Μελβούρνη, 14 Φεβρουαρίου 2018

25 Μαρτίου 1821: Η Ελληνική Επανάσταση

Η 25 Μαρτίου σηματοδοτεί την 195η επέτειο από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. H επανάσταση, αν και πολυδιάστατη, ήταν πρωτίστως μια εθνική επανάσταση δεδομένου ότι επιδίωξε και εξασφάλισε την εθνική μας ανεξαρτησία και την ίδρυση του Ελληνικού κράτους. Δεν χρειάζεται ως λαός να υποκύψουμε σε μια μεταμοντέρνα κουλτούρα του απόλυτου νιχιλισμού που προσδοκά στην απόριψη της ιστορικής μας μνήμης και της συλλογικής μας ταυτότητας και όπου κάθε αναφορά στο έθνος αμφισβητείται και γίνεται καταδικαστέα.

Η 25η Μαρτίου αποτελεί μέρα μνήμης και περισυλλογής. Ο Ελληνισμός στην Κύπρο και στην Ελλάδα βρίσκεται σε δυσμενή κατάσταση - βρίσκεται στο σταυροδρόμι κοσμοϊστορικών αλλαγών. Σήμερα δεν χρειάζονται τυμπανοκρουσίες και μεγαλοστομίες. Τα λόγια είναι φτωχά. 'Ηρθε η ώρα να αναρωτηθούμε τι είμαστε και τι θέλουμε να είμαστε μέσα στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Ηρθε η ώρα να αναρωτηθούμε πώς, σε ένα κόσμο διαρκώς μεταβαλλόμενο θα φανούμε εμείς αντάξιοι των προσδοκιών μας και των ιστορικών μας καταβολών. 

Ο Ελληνισμός είναι ένας ζωντανός οργανισμός. Τό άυριο πρέπει να αποτελει τη συγχώνευση του αθροίσματος του παρελθόντος μας, της σημερινής μας πραγματικότητας και το όραμά μας για το μέλλον. Τώρα είναι η δύσκολη στιγμή της υπέρβασης - να στοχέυσουμε για καινούργιους ορίζοντες για καινούργιες αφετηρίες.

Η αντίληψη ότι ως λαός είμαστε ανήμποροι να αλλάξουμε αυτά που συμβαίνουν γύρω μας είναι λανθασμένη και επικύνδυνη γιατί μπορεί να γίνει αυτοεκπληρούμενη. Ας αναλογιστούμε όλοι τις ευθύνες μας και ο καθένας από το μετερίζι του ας κάνει πράξη το χρέος του εκτελώντας τη θητεία του στη ράτσα.

Άλλωστε εάν εμείς δεν αγωνιστούμε για το τόπο μας τότε ποιός; Αυτό το χώμα δεν πρέπει να το πουλήσουμε. Δεν πρέπει να απαρνηθούμε τους νεκρους μας. Χωρίς το αίμα τους το δέντρο της δική μας ελευθερίας δεν θα είχε καρποφορήσει και ο Ελληνισμός θα ήταν παρα μια ιστορική αναφορά.

Ας παραδειγματιστούμε απο τα λόγια και τις πράξεις του στρατηγού Γιάννη Μακρυγιάννη, ενός αγράμματου υιού τσοπάνηδων, ο οποίος διηγείται στα απομνημονέυματα του για την επανασταση του 1821: 

«Είχα δυο αγάλματα[...] , ατόφια -φαίνονταν οι φλέβες, τόση εντέλειαν είχαν. Όταν χάλασαν τον Πόρο, τά 'χαν πάρει κάτι στρατιώτες, και στ’Άργος θα τα πουλούσαν κάτι Ευρωπαίων· χίλια τάλαρα γύρευαν [...]. Πήρα τους στρατιώτες, τους μίλησα: ‘Αυτά, και δέκα χιλιάδες τάλαρα να σας δώσουνε, να μην το καταδεχτείτε να βγουν από την πατρίδα μας. Γι’αυτά πολεμήσαμε’». 

Βασίλης Θεοδοσίου Γιαβρής

Δικηγόρος & Πολιτικός Επιστήμονας

http://vasilisgiavris.blogspot.com.au/

Ήρθαν ντυμένοι φίλοι (Άξιον Εστί) - Οδυσσέας Ελύτης

«Ήρθαν ντυμένοι φίλοι
αμέτρητες φορές οι εχθροί μου
το παμπάλαιο χώμα πατώντας
και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους.

Έφεραν το Σοφό, τον Οικιστή, και το Γεωμέτρη,
βίβλους γραμμάτων και αριθμών,
την πάσα υποταγή και δύναμη,
το παμπάλαιο φως εξουσιάζοντας.
Και το φως δεν έδεσε ποτέ με τη σκέπη τους.

Ούτε μέλισσα καν δεν γελάστηκε
το χρυσό ν’ αρχίσει παιχνίδι
ούτε ζέφυρος καν, τις λεύκες να φουσκώσει ποδιές.

Έστησαν και θεμελίωσαν
στις κορφές, στις κοιλάδες, στα πόρτα
πύργους κραταιούς και επαύλεις
ξύλα και άλλα πλεούμενα,
τους νόμους τους θεσπίζοντας
τα καλά και συμφέροντα,
στο παμπάλαιο μέτρο εφαρμόζοντας.
Και το μέτρο δεν...
έδεσε ποτέ με την σκέψη τους.
Ούτε καν ένα χνάρι θεού
στην ψυχή τους σημάδι δεν άφησε
ούτε καν ένα βλέμμα ξωθιάς
τη μιλιά τους δεν είπε να πάρει.

Έφτασαν ντυμένοι «φίλοι»
αμέτρητες φορές οι εχθροί μου
τα παμπάλαια δώρα προσφέροντας.
Και τα δώρα τους άλλα δεν ήτανε
παρά μόνο σίδερο και φωτιά.
Στ’ ανοιχτά που καρτέραγαν δάχτυλα
μόνο όπλα και σίδερο και φωτιά.
Μόνο όπλα και σίδερο και φωτιά.»

Μεγάλες αλήθειες, συμπυκνωμένες σε λίγες λέξεις απο έναν μεγάλο Έλληνα για ένα παμπάλαιο χώμα... Σήμερα όμως ντρέπομαι. Ντρέπομαι γιατι δυστυχώς κάποιοι θυσίασαν την ζωή τους για κάποια ιδανικα σ' αυτη τη χώρα που λέγεται Ελλάδα.

Ντρέπομαι γιατι η ζωή τους χάθηκε και η μνήμη τους λεηλατείται αφημένη στη χολή δύστυχων ανθρώπων, είρωνες που με το πρόσχημα της κρίσης μηδενίζουν τα πάντα, διαστρεβλώνουν καθημερινώς οτι αληθινό υπάρχει, οτι όμορφο μπορεί να πέρασε και να δημιουργήθηκε σε αυτο τον τόπο. 

Ντρέπομαι, γιατι μέσα απο το ψέμα, την εξαπάτηση και την ψευδαίσθηση έχει συγκροτηθει ενας καταστροφικός εκμηδενισμός και απόριψη της συλλογικής μας ταυτότητας και της ιστορικής μας μνήμης. 

Ντρέπομαι, γιατί ο Σολωμος μας εξιστορεί οτι «εθνικό ειναι οτι ειναι αληθινό» και η αλήθεια τείνει να εκλείψει σ' αυτη τη χώρα. Όπως λέει και ο Μενέλαος Λουντέμης εδώ και πολλά χρόνια και δυστυχώς ακόμη και σήμερα σε αυτό τον τόπο «ειπώθηκαν [και λέγονται] τα χειρότερα ψέματα της Ιστορίας. Ειπώθηκαν ψέματα που ντράπηκαν και τα ίδια, μια και δεν ντρέπονταν τα στόματα που τα 'λεγαν».. 

Βασίλης Γιαβρής (Δικηγόρος & Πολιτικός Επιστήμονας)

Οι σωτήρες, οι μνηστήρες και η ψήφος των Ελλήνων νεο-μεταναστών

Βασιλης Γιαβρής (Δικηγόρος & Πολιτικός Επιστήμονας)

Οι εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015 είναι πρόωρες εκλογές που προκλήθηκαν από την αδυναμία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας από τη Βουλή των Ελλήνων. Ετσι καταφέραμε να έχουμε έξι βουλευτικές εκλογές σε δέκα χρόνια με όλη την πολιτική, οικονομική και κοινωνική αστάθεια που συνεπάγεται. Εικάζεται ότι πενήντα τέσσερις βουλευτές άλλαξαν κόμμα τα τελευταία πέντε χρόνια ενώ ένας βουλευτής άλλαξε οχτώ κόμματα σε 18 χρόνια μέχρι να καταφέρει να εκλεγεί βουλευτής! (εθνικό σπορ οι πολιτικές κωλοτούμπες..).

Ταυτοχρόνως ιδρύθηκαν πολλά νέα κόμματα τα οποία βέβαια στην πραγματικότητα καθόλου νέα δεν είναι γιατί τα περισσότερα αποτελούν θυγατρικά των μητρικών. Αποτελούνται απο κατ΄ επανάληψη εκλεγμένων βουλευτών που απεγνωσμένα προσπαθουν να μας πείσουν οτι ειναι παρθενογέννητοι.

Φτάσαμε στο 2015 να έχουμε γεμίσει απο σωτήρες και μνηστήρες που το μόνο που τούς ενδιαφέρει είναι η εξουσία και η πολιτική τους επιβίωσή. Βέβαια το ότι πολλοί απ’ αυτούς ποτέ μέχρι τώρα δεν έχουν περάσει ένα ενσημο μόνο απαρατήρητο δεν πρέπει να περάσει.

Με λεονταρισμούς εκ του ασφαλούς, η κάθε αντιπολίτευση θα συνεχίζει να κριτικάρει μέχρι να αναλάβει την εξουσία και τότε θα τρέχουν να εξηγούν στο ελληνικό λαό τα ανεξήγητα. Δυστυχώς αδυνατούν να κατανοήσουν ότι για να αποσοβηθεί η κρίση χρειάζεται ψυχραιμία, σύνεση, ομόνοια, ορθολογισμό και αποφασιστικότητα και όχι οπορτουνιστική και κοντόφθαλμη στρατηγική. Δυστυχώς τα παθήματα του παρελθόντος δεν έγιναν ποτέ μάθημα.

Ως αποτέλεσμα βιώνουμε μια νέα τραγωδία - την μετανάστευση εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων στο εξωτερικό, κατά το πλείστον νέοι. Ως διά μαγείας σε αυτούς τους νεο-μετανάστες στερείται το δικαίωμα ψήφου στις βουλευτικές εκλογές του Ιανουαρίου 2015 μόνο και μόνο γιατί την ημέρα της ψηφοφορίας θα είναι εκτός Ελλάδος. Σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Εσωτερικών, όσοι θα βρίσκονται εκτός Ελλάδος στις 25 Ιανουαρίου «δεν προβλέπεται τρόπος άσκησης του εκλογικού δικαιώµατος από το σηµείο που θα βρίσκονται». Και γιατί να μήν προβλέπεται; Δηλαδή αυτοί που εκδιώχθηκαν απο τα σπίτια τους και απο την πατρίδα τους τώρα στερούνται και το δικαίωμα της ψήφου - και κανείς δέν μιλάει, κανένα κόμμα κανένας πολιτικός. Κρίμα.

Πρωταγωνιστής και θύμα της κρίσης παραμένει ο Ελληνας πολίτης. Πρώτος και μέγας ένοχος η εθνική κατάρα: η διχόνοια.

Καλή χρονιά να έχουμε.