Tuesday, 10 February 2015

Greece and the EU at the crossroads

by Vasilis Giavris (Lawyer & Political Scientist)

Today and the days that will immediately follow are of paramount importance to Greece and its citizens. The Greek Government is today called upon to enter into crucial discussions with its European partners about the existing bailout agreement and future tranches of payments. As Diaspora Greeks we wish the government all the best and every success. However, the government must be reminded that whilst they are trying to negotiate a better deal (which we hope they achieve) they must not forget that Greece’s place must always be in the Eurozone and within the European family - this cannot be jeopardised. The great Hellene and statesman, Eleftherios Venizelos, showed the diplomatic way many decades ago noting that true triumph will be achieved when vision and desire are balanced with diplomatic nous and realism and when the Europeans are convinced that their interests and the interests of Greece can and should coincide. Good luck Greece!

ΑΤΟΠΗΜΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, Ν ΚΟΤΖΙΑ;

Βασίλης Γιαβρής (Δικηγόρος & Πολιτικός Επιστήμονας)

Με προβλήματισε, σε κάποια της σημεία, η πρόσφατη συνέντευξη του Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδος, Ν Κοτζιά, στο γερμανικό περιοδικό Der Spiegel. Στο έρώτημα του δημοσιογράφου εαν ο ΣΥΡΙΖΑ αναγνώρισε το λεγόμενο δημοψήφισμα της Κριμαίας για προσάρτηση της Κριμαίας από την Ρωσία ο κ.Κοτζιάς μεταξυ άλλον απάντησε: <<......ενα δημοψήφισμα επιτρέπεται να διεξαχθεί μόνον σύμφωνα με το σύνταγμα μιας χώρας... Ο σκωτσέζικος δρόμος θα ήταν το καλύτερο και για την Κριμαία. Μάλιστα οι Σκωτσέζοι του εξωτερικού δεν δικαιούνταν να ψηφίσουν, ενώ οι εγκατεστημένοι εκεί αλλοδαποί είχαν αυτό το δικαίωμα. Πρόκειται για ένα προοδευτικό σύστημα. Εάν μία περιοχή θέλει να αποσχισθεί, πρέπει να αποφασίσουν όσοι διαβιούν εκεί και όχι όσοι διαθέτουν ταυτότητα>>.

Θεωρώ ότι η απάντηση του κ.Κοτζιά μάλλον αποτελεί νομικό και πολιτικό ατόπημα ιδιαίτερα εαν αναλογιστεί κανείς τα τεκταινόμενα στην Θράκη και την κατεχόμενη Κύπρο. Δηλαδή εάν γίνει δημοψήφισμα στην κατεχόμενη Κύπρο ο κ. Κοτζιάς πιστέυει ότι δικαίωμα ψήφου πρέπει να έχουν οι παράνομοι Τούρκοι έποικοι που διαβιούν εκεί και όχι οι Κύπριοι πρόσφυγες που έχουν εκδιωχθεί; Δηλαδή οι διαμένοντες στην Θράκη έχουν το δικαιώμα να ζητούν απόσχιση της Θράκης;

http://www.mfa.gr/epikairotita/diloseis-omilies/sunenteuxe-upourgou-exoterikon-nikou-kotzia-sto-germaniko-periodiko-spiegel-09022015.html

Sunday, 25 January 2015

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΚΛΟΓΩΝ 2015 – ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ..


Αν και η επίσημη καταμέτρηση όλων των αποτελεσμάτων σε όλα τα εκλογικά τμήματα της χώρας δεν έχει τελειώσει αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο νικητής των εκλογών. Αυτό που απομένει είναι να δούμε εάν θα έχει αυτοδυναμία η θα χρειαστεί να συμμαχήσει με κάποιο από τα κόμματα της νέας Βουλής (βλέπε Ανεξάρτητους Έλληνες η Ποτάμι).

Ο Ελληνικός λαός δια μέσου της κάλπης μίλησε και η ετυμηγορία του είτε ειναι αρεστή η όχι πρέπει να γίνει αποδεχτή και σεβαστή. Υπεράνω κομμάτων και ιδεολογιών είναι ο λαός, η πατρίδα, η ομόνοια και η δημοκρατία. 

Ο Αλέξης Τσίπρας δεν είναι πιά αρχηγός ενός μικρού κόμματος συνιστωσών αλλά ο καινούργιος πρωθυπουργώς της Ελλάδος και καλείται να αντιπροσωπεύσει όλους τους Έλληνες με σύνεση και υπευθυνότητα. Υπάρχουν αναγκαίες μεταρρυθμίσεις πού πρέπει επειγόντως να γίνουν και ιδίως στους τομείς της διαφθοράς, της δικαιοσύνης και στην εξυγίανση του πολιτικού και οικονομικού συστήματος. Εαν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν επιφέρει τις αναγκαίες αυτές μεταρρυθμίσεις και σερβίρει μία απο τα ίδια (η και χειρότερα..) τότε η Ελλάδα θα βρεθεί σε ακόμη πιο δύσκολη κατάσταση με τραγικές για τη χώρα συνέπειες 

Μαζί με άλλες Ευρωπαικές δυνάμεις η Ελλάδα πρέπει να αγωνιστεί για την διαμόρφωση μιας πιο δημοκρατικής και πιο κοινωνικής Ευρώπης – η λιτότητα πρέπει να έχει όρια.

Όμως πρωταρχικό μέλημα είναι η Ελλάδα να παραμείνει μέσα στην Ευρωζωνη, μέσα στο Ευρώ. Η θέση της Ελλάδος είναι μέσα στην Ευρώπη και πάνω στο τραπέζι των αποφάσεων και όχι παραμεθώριος ζητιάνος πού γίνεται έρμαιο επεκτατικών ορέξεων..

Βασίλης Γιαβρής (Δικηγόρος & Πολιτικός Επιστήμονας)

Saturday, 3 January 2015

Οι σωτήρες, οι μνηστήρες και η ψήφος των Ελλήνων νεο-μεταναστών

Βασιλης Γιαβρής (Δικηγόρος & Πολιτικός Επιστήμονας)

Οι εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015 είναι πρόωρες εκλογές που προκλήθηκαν από την αδυναμία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας από τη Βουλή των Ελλήνων. Ετσι καταφέραμε να έχουμε έξι βουλευτικές εκλογές σε δέκα χρόνια με όλη την πολιτική, οικονομική και κοινωνική αστάθεια που συνεπάγεται. Εικάζεται ότι πενήντα τέσσερις βουλευτές άλλαξαν κόμμα τα τελευταία πέντε χρόνια ενώ ένας βουλευτής άλλαξε οχτώ κόμματα σε 18 χρόνια μέχρι να καταφέρει να εκλεγεί βουλευτής! (εθνικό σπορ οι πολιτικές κωλοτούμπες..).

Ταυτοχρόνως ιδρύθηκαν πολλά νέα κόμματα τα οποία βέβαια στην πραγματικότητα καθόλου νέα δεν είναι γιατί τα περισσότερα αποτελούν θυγατρικά των μητρικών. Αποτελούνται απο κατ΄ επανάληψη εκλεγμένων βουλευτών που απεγνωσμένα προσπαθουν να μας πείσουν οτι ειναι παρθενογέννητοι.

Φτάσαμε στο 2015 να έχουμε γεμίσει απο σωτήρες και μνηστήρες που το μόνο που τούς ενδιαφέρει είναι η εξουσία και η πολιτική τους επιβίωσή. Βέβαια το ότι πολλοί απ’ αυτούς ποτέ μέχρι τώρα δεν έχουν περάσει ένα ενσημο μόνο απαρατήρητο δεν πρέπει να περάσει.

Με λεονταρισμούς εκ του ασφαλούς, η κάθε αντιπολίτευση θα συνεχίζει να κριτικάρει μέχρι να αναλάβει την εξουσία και τότε θα τρέχουν να εξηγούν στο ελληνικό λαό τα ανεξήγητα. Δυστυχώς αδυνατούν να κατανοήσουν ότι για να αποσοβηθεί η κρίση χρειάζεται ψυχραιμία, σύνεση, ομόνοια, ορθολογισμό και αποφασιστικότητα και όχι οπορτουνιστική και κοντόφθαλμη στρατηγική. Δυστυχώς τα παθήματα του παρελθόντος δεν έγιναν ποτέ μάθημα.

Ως αποτέλεσμα βιώνουμε μια νέα τραγωδία - την μετανάστευση εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων στο εξωτερικό, κατά το πλείστον νέοι. Ως διά μαγείας σε αυτούς τους νεο-μετανάστες στερείται το δικαίωμα ψήφου στις βουλευτικές εκλογές του Ιανουαρίου 2015 μόνο και μόνο γιατί την ημέρα της ψηφοφορίας θα είναι εκτός Ελλάδος. Σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Εσωτερικών, όσοι θα βρίσκονται εκτός Ελλάδος στις 25 Ιανουαρίου «δεν προβλέπεται τρόπος άσκησης του εκλογικού δικαιώµατος από το σηµείο που θα βρίσκονται». Και γιατί να μήν προβλέπεται; Δηλαδή αυτοί που εκδιώχθηκαν απο τα σπίτια τους και απο την πατρίδα τους τώρα στερούνται και το δικαίωμα της ψήφου - και κανείς δέν μιλάει, κανένα κόμμα κανένας πολιτικός. Κρίμα.

Πρωταγωνιστής και θύμα της κρίσης παραμένει ο Ελληνας πολίτης. Πρώτος και μέγας ένοχος η εθνική κατάρα: η διχόνοια.


Καλή χρονιά να έχουμε.

Saturday, 1 November 2014

The Enlightenment Project and the Greek Perspective

by Vasilis Giavris (Lawyer & Political Scientist)

Imanuelle Kant, one of the most influential thinkers of the Enlightenment Project, defined the Enlightenment as “man’s release from his self-incurred tutelage” which Kant defined as “man's inability to make use of his understanding without direction from another” (Dupre, 2004). Kant maintained that this tutelage was self-inflicted since its primary cause was not found in man’s lack of ability or reason but rather in man’s lack of determination and courage to use his own reason without any direction or persuasion from another. “Sapere aude! Have courage to use your own reason! - That is the motto of Enlightenment" articulated Kant (Dupre, 2004). 

The Enlightenment Project was not a uniform socio-political movement with a core set of ideological socio-political beliefs and strict applications. On the contrary, it can be defined as a cluster of thoughts and beliefs which although at times were radically different they did share in common a conscious attempt to define, explain and control the human predicament and existence in a rational way aided by the use of scientific knowledge and technology (Berlin, 1956).

Early Greek Rationalist Genesis


Rationalism was born in 6th century BC in Greece. It was heavily influenced by early Greek philosophers such as Thales, Anaximander, Parmenides, Socrates, Aristotle and Plato. Greeks taught themselves to reason. Aristotle articulated the notion that “knowledge should be understood as the internal abstraction of the external and objective structure of the world”. The Socratic dictum “the unexamined life is not worth living” is premised on his belief that a person needs to critically think (to rationalise) about ethical propositions. In Plato’s allegory of the cave, Plato maintained that it takes rational introspection to escape the cave and understand the world. Without reason people will continue to believe in the shadows they have spent their whole life looking at. 

The Enlightenment Period 

Although there is no historical consensus on the beginning of the Enlightenment period it’s roots can most probably be traced to the end of the Thirty Year war and the Peace of Westphalia in 1648 which resulted in the restructuring of a new European continent and the progressive and systematic attempt to withdraw all religious claims and antipathies from the political and public spheres of society. This period witnessed a breakthrough and development of modern science culminating in the establishment of modern scientific methods. In doing so, it helped create the “historical and social scientific inquiries that enable us to speak with such confidence about the social dependency of the self” (Baker & Reil, 2001). 

Freedom and morality

The Enlightenment Project introduced a new age of freedom and progress terminating centuries of darkness, theocracy and superstition through the promotion and encouragement a more tolerant, moral and acceptable society. The use of reason and rationalist etiology was considered an essential path to progress and to man’s ultimate objective being none other than the pursuit of human perfection and freedom (Booth & Smith 1995). To be truly free, man had to free himself from ignorance and from the prevailing medieval superstitions and indoctrinations which were articulated by various institutions, such at the Church and the prevailing aristocracy, with the intent of shaping and controlling man’s destiny and identity at birth (Booth & Smith, 1995). The Enlightenment Project opposed these constraints bringing them under intense scrutiny and criticism (Booth & Smith, 1995). 

The attainment of ‘true freedom’ was a cornerstone belief shared in common by rationalist thinkers during the Enlightenment period. Baruch Spinoza, one of the great rationalists of the 17th century, maintained the view that it is man’s rationality that enables him to classify objects and information presented to him in accordance to and through his own experience (Phemister, 2006). Spinoza further maintained the view that man can only form true universal notions and understandings and begin to think rationally about objects and information presented to him if he becomes an “active seeker of knowledge” rather than a passive recipient of knowledge and information presented to him by third parties without stringently evaluating their content (Phemister, 2006). 

Greek Enlightenment and the 1821 Revolution 

Under Ottoman yoke for many centuries the average Greek polity was not exposed to the current of Enlightenment thought emanating from Western Europe. Nonetheless, the Greek Revolution in 1821 was a product of such Enlightenment. Wealthy Greek merchants and educated Diaspora Greeks were exposed to the ideas of the Enlightenment and the French Revolution. The publications of various writings by, visionary pioneers of Greek Enlightenment, Rigas Ferraios (Ρήγας Φεραίος) and Adamantios Korais (Αδαμάντιος Κοραής) played a pivotal role in developing Greek national consciousness and instilling a desire for democracy and human rights.

Rigas Ferraios wrote his Anthology of Physics in 1790 (Φυσικής απάνθισμα) with the desire to offer young Greek students the scientific knowledge of the French Encyclopédie by Diderot. Moreover in his battle hymn Thourios (Θούρειος) he called upon the Greek people to revolt writing, "It's finer to live one hour as a free man than forty years as a slave and prisoner" («Ως πότε παλικάρια να ζούμε στα στενά…. Καλύτερα μίας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή»).



Adamantios Korais

Similarly, Adamantios Korais encouraged wealthy Greeks to fund the opening of libraries and schools throughout Greece. He undertook to reinvigorate the Greek Enlightenment through the writing of his Memoir on the Present State of Civilization in Greece (Mémoire sur l’état actuel de la civilisation dans la Grèce) and the creation of the Hellenic Library (Ελληνική Βιβλιοθήκη)

Both Ferraios and Korais sought through their extensive writings to introduce European Enlightenment to enslaved Greece for they believed that it was only through Enlightenment Greeks would attain liberty and true democracy could be achieved.

The Need for a Greek Neo-Enlightenment

More than 185 years since the attainment of liberty Greeks remain “enslaved”. Enslaved to ignorance and prevailing indoctrinations which for many decades have been articulated by various socio-political institutions with the intent of shaping and controlling the Greek people’s destiny.

To become truly free, Greek citizens must become active seekers of knowledge. We must release ourselves from our self-incurred tutelage. We must challenge the existing premise that Greek citizens are helpless, weak, flawed and incompetent. We need to step back, objectify and reach a detached and individuated intellectual vantage point, where reason can be given free reign. Progress, freedom and knowledge must be achieved at all times and the only way to do so is through the use of rational thought, science and innovation.

The need for a Greek Neo-Enlightenment is today more than ever necessary. 



Saturday, 25 October 2014

On Aristotle, Friendship and bottom-dwellers…

by Vasilis Giavris (Lawyer & Political Scientist)

In a particularly influential section of the Nicomachean Ethics, Aristotle reflects on the role of friendship {GR φιλία} and its effect on one’s life. In considering how humans should best live “a virtuous life” Aristotle considers friendship as a most vital element. He states that “without friends, no one would want to live, even if he had all other goods”. 

Aristotle distinguishes between true friendship and that based on gain. The first is between people who are good, like in virtue and wish the best of the other for the others sake and without qualification whilst the second involves those who are friends for the sake of profit, advantage and gain. The latter are not truly friends and quickly part when the profit and advantage is no longer “for they were not lovers of each other but of profit” and "bad men do not delight in each other unless some advantage come of the relation”.

Unfortunately the friendship espoused by Aristotle is infrequent “for such men are rare”. One does not have to look far, on a daily basis we are encountered by scavengers and all-around bottom-dwellers quick to showcase, proclaim or abort friendships depending on the perceived gain. But deep down one knows that among men of these inferior sorts true friendship can never be.

Living in murky waters they will continue to feed from the bottom..

Saturday, 11 October 2014

ISIS at Kobane: Do you remember Rwanda, Vukovar and Srebrenica?

by Vasilis Giavris - Lawyer & Political Scientist

The Syrian town of Kobane on the Turkish border is under siege by the forces of ISIS. Its population is predominantly Syrian Kurdish and more than 200,000 of the city’s inhabitants have fled to escape the imminent massacre. Remaining behind are a small number of ill equipped Kurdish fighters, a high percentage of which are heroic female fighters, determined to resist oppression and defend the city and the last of its remaining inhabitants.
Approximately 700 elderly and ill remain in the town and 10,000 to 13,000 people are reportedly trapped within the wider area. Despite such heroic efforts the fall of the town to ISIS now seems more likely as the latest reports have ISIS controlling more than 40% of the town. The fall will most certainly result in more than 10,000 people being massacred and such abhorrent action paraded on YouTube and replayed in other media outlets.   

Yet the international community continues to watch, in real time and from the comfort of its lounge rooms and mega sized TV’s, the tragedy unfold. Whilst the US has intensified its military air strikes this not enough. Boots are required on the ground but these are not likely to come. 

Only a few days ago the US Secretary of State, John Kerry, suggested that preventing the fall of Kobane was not a strategic US objective. “As horrific as it is to watch in real time what is happening in Kobane, you have to step back and understand the strategic objective,” he said and in one sentence the value of human life was summed up – it is not a strategic US objective to prevent a massacre..! 

Literally only few hundred metres away on a hill Turkish entrepreneurs are selling food to hungry Turkish citizens that have packed their picnic rugs and are watching the drama unfold from prime position.

The U.N special envoy to Syria Staffan de Mistura has specifically appealed to Turkey to intervene or at the very least to allow weapons and Turkish Kurds to cross into the Kurdish-populated town. Despite having more than 15 million citizens of Kurdish decent pleading with the Turkish government to permit Turkish Kurds to go to Kobane and help their compatriots Turkey insists to remain passive and to prevent Turkish Kurds from crossing the border.

It seems that Turkey’s chief priority is to overthrow the Assad regime in Syria. In doing so it seems to favour ISIS and has been accused of turning a blind eye to their smuggling of arms, recruits and supplies from Turkey into Syria.

Staffan de Mistura has appealed for the international community to immediately intervene and prevent a massacre reminding them of the massacres in Rwanda, Srebrenica and Vukovar. “You remember Srebrenica? We do. . . . And probably we never forgave ourselves for that,” he said. “You remember Vukovar? You remember Rwanda?” he aked, recalling other recent genocides where the international community chose not to intervene preferring to watch idle as these massacres unfolded.

The answer to such questions is simple - most people and governments wish to conveniently not remember. After all it is not deemed a “strategic objective” to prevent genocide. We have more serious issues to concerns ourselves with – Miley Cyrus is in town..

Tuesday, 19 August 2014

Ομιλία Βασίλη Γιαβρή για το μέλλον του Ελληνισμού, την νεα διασπορα και την κριση...

Βασίλης Γιαβρής
Ομιλία του Βασίλη Γιαβρή (Πρώην Πρόεδρου της Παγκόσμιας Παναρκαδικής Συνομοσπονδίας) στο Παγκόσμιο Παναρκαδικό Συνέδριο στην Τρίπολη, 9 Αυγούστου 2014. Κάποτε τα συνεδρια πρέπει να πάψουν να είναι ημερίδες δημοσίων σχέσεων και να ασχολούνται με αλήθειες.. Οι εποχές των χειροκροτητών τελείωσε..


                      

Sunday, 25 May 2014

ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΥ ΝΑ ΕΧΕΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ;

Vasilis Giavris (Lawyer & Political Scientist)


Η λέξη «παραγωγή» χρησιμοποιείται απο τους πολιτικούς ταγούς, στους τηλεοπτικούς κομματικούς τους λόγους, ως προεκλογικό σύνθημα. Παραγωγή ευαγγελίζονται αλλά παραγωγή δεν προκύπτει.

Η ανάγκη για παραγωγική ανασυγκρότηση της Ελλάδας είναι δεδομένη. Είναι ο μόνος τρόπος να εξέλθει η πατρίδα μας από την οικονομική, και όχι μόνο, κρίση που την μαστίζει. 


Όμως, και εδώ βρίσκεται όλη η ουσία, η ζωή δεν αποτελείται μόνο απο νούμερα, αλλά απο ανθρώπους και η οικονομική κρίση είναι δημιούργημα μιάς μακρόχρονης, βαθιάς κρίσης ανθρώπινων αξιών.


Η έξοδος απο την κρίση προυποθέτει την παραγωγή καινοτόμων ιδεών και την πίστη στις αξίες και τα οράματα. Οί ίδιες ευκαιριακές παραγωγικές αντιλήψεις που μας έφεραν στη σημερινή πτώχευση δέν γίνεται να αποτελέσουν αφετήρια για έξοδο απο αυτή. Άλλωστε το να επαναλαμβάνεις τα ίδια πράγματα και να περιμένεις διαφορετικά αποτελέσματα είναι παράλογο.


Σήμερα αντί να παράγουμε ιστορία κάποιοι προτιμούν την τυπική κατανάλωση της και την διαστρέβλωση της. Οι ιστορικές μας μνήμες προσβάλλονται βάναυσα απο την καθημερινή παραποίηση της αλήθειας απο βάρβαρους μισάνθρωπους.


Αντί να παράγουμε πολιτισμό και παιδεία κάποιοι επιμένουν σε μια ρητορική ελληνικότητα αγνοώντας οτι την ελληνικότητα την ανακαλής με το έργο και το παράδειγμά σου και όχι με τα λόγια. 


Αντί να δημιουργούμε καλα σχολεια και κορυφαία πανεπιστήμια, για να μπορούμε να παράγουμε διανόηση και να εκμεταλλευόμαστε τα προϊοντα της διανόησης μας, εμείς επιμένουμε στην υποβάθμιση της ελληνικής παιδείας. 


Το αποτέλεσμα είναι να υπάρχει μια αιμορραγία χιλιάδων ταλαντούχων νέων που φεύγουν για το εξωτερικό χωρίς προοπτικές επιστροφής. Δυστυχώς καμία κυβέρνηση η πολιτικό κόμμα δεν ενεργά επιδιώκει να αντιστρέψει αυτη την κατάσταση και δεν επιζητά τον επαναπατρισμό των νέων. Τουναντίον δείχνουν να επωφελούνται απο αυτή.


Η κρίση πρέπει να παράγει πρωτίστως πολιτισμό και ήθος. Εάν ως κοινωνία δεν το εμπεδώσουμε αυτο και επιμένουμε να ψάχνουμε λύσεις σε ευκαιριακές πολιτικές και οικονομικές διεξόδους τότε το μόνο που θα πετύχουμε είναι να συνεχίζουμε να κανουμε την αρρώστια γιατρό, προτείνοντας ως θεραπεία την ίδια της την εξάπλωση.


Οι καιροί είναι χαλεποί. Χρειάζεται να αρθώσουμε μια καινούργια προοπτικη και ένα καινούργιο όραμα χωρίς ψευθαισθήσεις, ηττοπάθεια και παθητικότητα.


Υπάρχει κανείς που να έχει συναίσθηση της ιστορικής ευθύνης;


Βασιλης Γιαβρής 

Πρόεδρος

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ
για τον Ελληνισμό, την Διαφάνεια και την Κοινωνική Δικαιοσύνη

Sunday, 27 October 2013

Η Επέτειος του ΟΧΙ (28η Οκτωβρίου 1940) και ο ήρωας Φώτης Δρακόπουλος

Ο Φώτης Δρακόπουλος πολέμησε
στο Αλβανικό Μέτωπο το 1940
με το Σύνταγμα Ευζώνων 
Χρόνια πολλά Ελλάδα! Η Επέτειος του ΟΧΙ της 28η Οκτωβρίου 1940 μνημονεύει την άρνηση της Ελλάδας στην μοιρολατρία και την υποδούλωση. Άλλωστε «το εύδαιμον το ελεύθερον, το δ’ ελεύθερον το εύψυχον» δηλαδή «Ευτυχισμένοι είναι οι Ελεύθεροι και Ελεύθεροι είναι οι γενναίοι» [από τον Επιτάφιο του Περικλή].

«Alors, c’est la guerre» (Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμο) ήταν η άμεση, στα γαλλικά, απάντηση του Ιωάννη Μεταξά στον Ιταλό Πρέσβη της Αθήνας οταν αυτός στις 3 τα ξημερώματα της 28η Οκτωβρίου του 1940 επέδωσε ιδιόχειρα επιστολή στην οποία η Ιταλία απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την Ελλάδα.

Οι απώλειες του Ελληνο-Ιταλικού Πολέμου του 40΄ ηταν τεράστειες. Υπολογίζεται οτι περιπου 50,000 Ιταλοί σκοτωθηκαν, 53,000 τραυματίστηκαν και 26,000 πιάστηκαν αιχμάλωτοι. Οι Έλληνες νεκροί ήταν περιπου 14,000 οι τραυματίες 50,000 και οι αιχμάλωτοι 1.690. 

Μεταξύ αυτών των γενναίων και ελεύθερων που πολέμησαν στο Αλβανικό μέτωπο εναντίον των Ιταλών κατακτητών ηταν και ο συγχωρεμένος ο παππούς μου, ο Φώτης Δρακόπουλος. Ο παππούς μου ηταν Εύζωνας στα τότε Ανάκτωρα (σημερινή Προεδρική Φρουρά). Πολέμησε με το Σύνταγμα Ευζώνων στο βόρειο-δυτικό μέτωπο στην Ήπειρο και στην Αλβανία. 


Ο παππούς μου Φώτης Δρακόπουλος
με τη γιαγιά μου 
Γεωργία Δρακοπούλου.
 Τελευταία 
αναμηστική φωτογραφία πριν
το πόλεμο.

Συμμετείχε, μαζί με την μεραρχία του, σε πολλές μάχες εναντίον των Ιταλών φασιστών. Κατάφεραν να απωθήσουν τα Ιταλικά στρατέυματα βαθιά στο έδαφος της Αλβανίας. Ο ίδιος, μεταξύ άλλων, συμμετείχε στις μάχες για την απελευθέρωση της Κορυτσάς και παρέλασε μέσα στην πόλη με το νικηφορο ελληνικό στρατό. Μετά την κατάρρευση του μετώπου και την εισβολη της Γερμανίας αναγκάστηκε να γυρίσει περπατωντας απο την Αλβανία στη Μεσσηνία, μέσα σε αντίξοες συνθήκες.

Για την μητέρα μου Χριστίνα Γιαβρή το Έπος του ΄40  δεν αποτελεί μια μακρινή ιστορική αφήγηση,  μιας αόριστης ελληνικής γενναιότητας και αυτοθυσίας. Αποτελεί μια σκληρή πραγματικότητα, συνδέεται συναισθηματικά. Πολύ συχνά θυμάται τις αφηγήσεις του πατέρα της για το Αλβανικό Μέτωπο, τη συγκινιτική υποδοχή απο την ελληνική μειονότητα στη Βόρειο Ήπειρο, τους τραυματισμούς, τα κρυοπαγήματα, την βαρβαρότητα, το σκοτωμό και την φρίκη του πολέμου. Αλλωστε ηταν η φρίκη αυτή του πολέμου και η απληστία που σημάδεψε την ευαίσθητη καρδιά του για πάντα. 

Ο Φώτης Δρακόπουλος ήταν λιτός και ενάρετος, ήταν βαθιά ουμανιστής, είχε ευσυνειδισία, πνευματική καλλιέργεια, διάβαζε βιβλία (στο μικρό κομοδινο διπλα στο κρεββατι του την ημερα του θανάτου του υπήρχαν τα βιβλία Οι ‘Αθλιοι του Βίκτωρος Ουγκώ και η Δίκη της Νυρεμβέργης).  

Ο Θεός να αναπαύει την ψυχή σου Παππού. Πάντα σε θυμόμαστε και σε μνημονεύουμε. Υπήρξες φάρος μεσα στο ευρύτερο σκοτάδι. 

Βασίλης Θεοδοσίου Γιαβρής
Δικηγόρος - Πολιτικός Επιστήμονας

Φώτης Δρακόπουλος,  πρώτος μπροστά. 
Ο Φώτης Δρακόπουλος
λίγο πριν την επιστράτευση 1940.


Ο Φώτης Δρακόπουλος κάτω δεξιά 

Ο Φώτης Δρακόπουλος κάτω δεξιά με την κιθάρα σε καποια στιγμη ξεκούρασης